previous next
dis-plĭcĕo , ŭi (displicitus est, Gell. 1, 21, 4), ĭtum, 2, v. n. placeo,
I.to displease (opp. placeo and complaceo, v. 3. dis, II. —rare but class.): quodne vobis placeat, displiceat mihi? Plaut. Mil. 3, 1, 19; “so opp. placere,id. Men. 4, 2, 107; Cic. Brut. 57; Quint. 12, 9, 6: “mortis mihi displicet auctor,Ov. M. 8, 493 et saep.: “si displicebit vita,Ter. Heaut. 5, 2, 19; so without dat., Cic. Att. 13, 21, 3 (opp. arridere); Quint. 12, 9, 6 (opp. placere); Suet. Calig. 20; Hor. C. 1, 38, 2; id. Ep. 1, 19, 47 al.: “non mihi displicet adhibere etiam istam rationem, etc.,Cic. de Or. 1, 34, 157; “so with a subjectclause,Quint. 2, 5, 17; Suet. Claud. 4.—
II. Sibi, to be displeased, dissatisfied with one's self, Ter. Heaut. 5, 4, 20; Poëta ap. Cic. Att. 2, 18, 3; also, “in gen.,to feel fretful, Cic. Phil. 1, 5, 12; cf.: “aconitum potum protinus facit corpus grave et displicens,uneasy, Scrib. Comp. 188.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (13 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (13):
    • Cicero, Letters to Atticus, 13.21.3
    • Cicero, Letters to Atticus, 2.18.3
    • Cicero, Philippics, 1.5.12
    • Plautus, Miles Gloriosus, 3.1
    • Suetonius, Divus Claudius, 4
    • Ovid, Metamorphoses, 8.493
    • Plautus, Epidicus, 4.2
    • Cicero, On Oratory, 1.34
    • Suetonius, Caligula, 20
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 2, 5.17
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 12, 9.6
    • Gellius, Noctes Atticae, 1.21.4
    • Cicero, Brutus, 57
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: