I.to beat out, strike out, force out (mostly poet. and post-Aug.; not in Cic. or Caes.).
I. Lit.: “calcibus frontem extudit,” Phaedr. 1, 21, 9; cf. Sen. Contr. 5, 33, 2: “frequens tussis sanguinem quoque extundit,” Cels. 4, 4, 5.—
II. Trop.: “priusquam id extudi, cum illi subblandiebar,” squeezed out, extorted, Plaut. Most. 1, 3, 64; cf.: “ea demum extudit magis convicio quam precibus vel auctoritate,” Suet. Vesp. 2: “quis nobis extudit hanc artem?” struck out, found out, devised, Verg. G. 4, 315: “eloquentiam,” Gell. 17, 20, 4: “vitae mortalis honorem,” Verg. G. 4, 328: “perseveranti postulatione extuderunt, ut, etc.,” Val. Max. 5, 2, 10; so with ut, id. 1, 4, 4: alios (discentes) continuatio extundit, in aliis plus impetus facit, hammers out, forms (the figure being taken from a sculptor), Quint. 1, 3, 6: “hic exsultantis Salios ... et lapsa ancilia caelo extuderat,” embossed, fashioned in relief, Verg. A. 8, 665: cum labor extuderit fastidia, has driven off (= cum vi excusserit, removerit), Hor. S. 2, 2, 14: “unum librum extudit et elucubravit,” elaborated, Tac. Or. 9.