I.not worthy of love, not lovely, repugnant, revolting, hateful, odious (poet. and in post-Aug. prose): “inamabilis, illepidus vivo,” Plaut. Bacch. 4, 3, 3: “genus ipsum inamabile, inamoenum,” Plin. Ep. 9, 10, 3: “tristique palus inamabilis undā,” Verg. A. 6, 438: “regnum (of the Lower World),” Ov. M. 4, 477; 14, 590: “feritas,” id. P. 1, 6, 5: “nihil est inamabilius quam diligens stultitia,” Sen. Contr. 3, 20 med. — In the neutr. adverb.: “inamabile ridet,” Ov. A. A. 3, 289.
ĭn-ămābĭlis , e, adj.,