I.a notice, information, discovery, disclosure, charge (class.).
I. Lit.: “facite indicium, si quis vidit,” Plaut. Cist. 4, 2, 9: “id anus mihi indicium fecit,” Ter. Ad. 4, 4, 7; cf. Plaut. Most. 3, 2, 57; id. Mil. 2, 3, 35; Sen. Contr. 4, 26, 6: “conjurationis,” Cic. Div. 2, 20, 46: “rei alicujus afferre ad aliquem, Auct. Or. pro Dom. 52: deferre ad aliquem,” Tac. A. 2, 28: “ea res est Helvetiis per indicium enuntiata,” Caes. B. G. 1, 4: “convictus indicio alicujus,” Sall. C. 52, 36: profiteri, to volunteer evidence (before a court, and esp. to escape punishment by turning state's evidence): sed ipse deprehensus, multis hortantibus, indicium profitetur, Sall. J. 35, 6; Plin. Ep. 3, 16, 9; so, “offerre,” Tac. A. 11, 35.—
B. Transf.
1. A permission to give evidence or turn informer against one's accomplices: “Vettius reus, cum esset damnatus, erat indicium postulaturus,” Cic. Att. 2, 24, 4: “tibi indicium postulas dari,” id. Div. in Caecil. 11, 34. —
2. A reward for giving evidence or informing: “conscripserunt communiter edictum cum poena atque indicio,” Cic. Off. 3, 20, 80; id. Vat. 11, 25; Petr. 97: “alicui indicium dare,” Dig. 12, 5, 4.—
II. In gen., a sign, indication, mark, token, proof: signum vocatur σημεῖον, quamquam id quidam indicium, quidam vestigium nominaverunt, per quod alia res intellegitur, ut per sanguinem caedes, Quint. 5, 9, 9; 5, 7, 36: “indicia et vestigia veneni,” Cic. Clu. 10, 30: “indicia atque argumenta certissima sceleris,” id. Cat. 3, 5, 13: “scelerum ostendere, Auct. Har. Resp. 12: parricidiorum,” Cic. Sull. 27, 17: “animi, Auct. Cic. ap. Senat. 4: insigne meae erga te benevolentiae,” Cic. Fam. 7, 6, 1: “res indicium haec facit, quo pacto, etc.,” Ter. Hec. 4, 1, 31: “dare, i. q. ostendere,” Varr. L. L. 9, § 19 Müll.: “edere, the same,” Lucr. 2, 556: indicio esse, to serve as proof, be a proof: “de se ipse erit,” Ter. Ad. prol. 4: “ei rei indicio sunt sexdecim volumina epistu larum,” Nep. Att. 16: quae domus erat ipsa indicio tui crudelissimi dominatus, Auct. Dom. 42.—With rel.-clause: “mihi, quale ingenium haberes, indicio fuit oratio,” Ter. Heaut. 2, 4, 4: “quam vere de eo foret indicatum, oratio indicio fuit,” Nep. Lys. 3: postquam indicium est factum, dempto auro, etc., after applying the touchstone (index), Vitr. 9, 3.