previous next
ind-ŏles , is, f. indu = in-olesco; indoles, incrementum, industria, Paul. ex Fest. p. 106 Müll.,
I.an inborn or native quality, natural quality, nature (class.; cf. ingenium).
I. In gen.: “quae indoles in savio est!Plaut. Rud. 2, 4, 10: “frugum pecudum, Liv 38, 17, 10: arborum,Gell. 12, 1, 16.—
II. In partic., native quality, natural abilities of men, talents, genius, disposition: “adulescentes bonā indole praediti,Cic. de Sen. 8, 26: “virtutis,id. Off. 3, 4, 16; cf.: “virtutum atque vitiorum,Liv. 21, 4 fin.: “major ad virtutem,Cic. Or. 13, 41: “segnis,Tac. A. 12, 26: “praeclara,id. H. 1, 15: “adulescens laetae indolis,Gell. 19, 9, 1: “gener ob altam indolem adscitus,Liv. 21, 2, 4.—In plur.: “bonae animi indoles,Gell. 19, 12, 5.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (9 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (9):
    • Tacitus, Annales, 12.26
    • Tacitus, Historiae, 1.15
    • Plautus, Rudens, 2.4
    • Livy, The History of Rome, Book 21, 4
    • Livy, The History of Rome, Book 21, 2
    • Cicero, De Officiis, 3.4
    • Gellius, Noctes Atticae, 19.12.5
    • Gellius, Noctes Atticae, 19.9.1
    • Cicero, Orator, 13.41
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: