previous next
in-flīgo , ixi, ictum, 3, v. a.,
I.to strike a thing on or against (syn.: incutere, illidere).
I. Lit.: “alicui securim,Cic. Planc. 29, 70: “cratera viro,Ov. M. 5, 83: “caput suum parietibus,Lact. de Mort. Pers. 49: “puppis inflicta vadis,dashed against, Verg. A. 10, 303: “inflicta terga,struck, beaten, Val. Fl. 4, 281. —
B. Trop.: “cum ex verbo adversarii aliquid in ipsum infligitur,is hurled at, Cic. de Or. 2, 63, 255.—
II. Transf., to inflict by striking: “mortiferam plagam infligere,Cic. Vatin. 8, 20: “vulnera,id. Pis. 14, 32.—
B. In gen., to inflict, impose upon: “infligere alicui turpitudinem,Cic. Pis. 26, 63: “detrimenta civitati,Just. 3, 5: “fuit consuetudo, ut, intra certa tempora non latis usuris, graviores infligerentur,laid upon, imposed, Dig. 22, 1, 11: “alicui pretium rei emptae,ib. 3, 5, 30.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Cicero, Against Vatinius, 8.20
    • Cicero, For Plancius, 29.70
    • Cicero, Against Piso, 14.32
    • Cicero, Against Piso, 26.63
    • Ovid, Metamorphoses, 5.83
    • Vergil, Aeneid, 10.303
    • Cicero, On Oratory, 2.63
    • C. Valerius Flaccus, Argonautica, 4.281
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: