previous next
in-sătĭābĭlis , e, adj.
I. That cannot be satisfied, insatiable: “cupiditas,Cic. Tusc. 1, 19, 44: “gaudium,id. ib. 5, 25, 70: “crudelitas,id. Phil. 1, 3, 8: “humanus animus,Liv. 4, 13, 4: “acquirendi votum,Juv. 14, 125. —
(β). With gen.: “sanguinis,Just. 1, 8, 13: “laudis,Val. Max. 8, 14. 3: “spectaculi,Sen. Cons. ad Helv. 9, 1.—
II. That cannot cloy or sate, that never produces satiety: “varietas,Cic. N. D. 2, 39, 38: “nulla est insatiabilior species,id. ib. 2, 62, 155.— Adv.: insătĭābĭlĭter , insatiably: “deflere,Lucr. 3, 907: “in re inani desidere,Plin. Ep. 9, 6, 3: “parare memoriam sui,Tac. A. 4, 38: “opes congerere,Lact. Ep. 4.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Cicero, Philippics, 1.3.8
    • Tacitus, Annales, 4.38
    • Lucretius, De Rerum Natura, 3.907
    • Pliny the Younger, Epistulae, 9.6.3
    • Livy, The History of Rome, Book 4, 13.4
    • Cicero, de Natura Deorum, 2.39
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 1.19
    • Valerius Maximus, Facta et Dicta Memorabilia, 8.14
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: