previous next
in-tempĕrātus , a, um, adj.,
I.untempered, inclement.
I. Lit.: “quid ad caeli naturam intemperatius,Sen. Cons. ad Helv. 6; “hence: intemperatum vinum,unmixed wine, Cael. Aur. Acut. 3, 17, § 158.—
II. Trop., immoderate, intemperate: “benevolentia,Cic. Lael. 20.— Adv.: intempĕ-rātē , intemperately: “immoderate et intemperate vivere,Cic. Univ. 12.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (2 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (2):
    • Cicero, De Amicitia, 20
    • Cicero, Timaeus, 12
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: