I.v. infra), a place, spot.
I. Lit.
A. In gen.: “adsedistis in festivo loco,” i. e. the theatre, Plaut. Mil. 2, 1, 83: “locum sibi velle liberum praeberier, ubi nequam faciat clam,” id. Poen. 1, 1, 49; 3, 3, 44; cf. “3, 2, 25: omnes copias in unum locum convenire,” Cic. Att. 8, 16, 2: “Galli qui ea loca incolerent,” Caes. B. G. 2, 4: “locorum situm naturam regionis nosse,” Liv. 22, 38: “Romae per omnes locos,” Sall. J. 32: “facere alicui locum in turba,” Ov. A. A. 2, 210: “ex loco superiore agere, of an orator speaking from the rostra, or of a judge pronouncing judgment: de loco superiore dicere,” Cic. Verr. 2, 2, 42, § 102: “ex aequo loco, of one speaking in the Senate or conversing with another: et ex superiore et ex aequo loco sermones habiti,” id. Fam. 3, 8, 2: “ex inferiore loco,” to speak before a judge, id. de Or. 3, 6, 23: primus locus aedium, a dwelling on the ground-floor, Nep. praef. 6.—A post, position: loco movere, to drive from a place or post, Ter. Phorm. prol. 32; so, “loco deicere,” Hor. Ep. 2, 2, 30: “loco cedere,” to give way, abandon one's post, retire, Sall. C. 9; Caes. B. G. 1, 15.—
B. In partic.
1. A place, seat, in the theatre, the circus, or the forum: “Servi ne obsideant, liberis ut sit locus,” room, seats, Plaut. Cas. prol. 23.— “Esp. the place assigned by the Senate to foreign ambassadors: locum ad spectandum dare,” Cic. Mur. 35, 73; 34, 72; so Liv. 30, 17. —Plur. loca, Liv. 34, 44, 5; Vell. 2, 32, 3; Suet. Claud. 21; id. Ner. 11; Plin. 8, 7, 7, § 21.—But plur. loci, Tac. A. 15, 32.—
2. So of the lodging, quarters, place of abode assigned to foreign ambassadors for their residence: “locus inde lautiaque legatis praeberi jussa,” Liv. 28, 39, 19; 30, 17, 14; 42, 26, 5; Symm. Ep. 4, 56; Sid. Ep. 8, 12: “loca lautia,” App. M. 3, p. 140, 30.—
3. A piece or part of an estate: “stricte loquendo locus non est fundus sed pars aliqua fundi,” Dig. 50, 16, 60: “locus certus ex fundo possideri potest,” ib. 41, 2, 26.—
4. A place, spot, locality; a country region: hau longe abesse oportet homines hinc; “ita hic lepidust locus,” Plaut. Rud. 1, 4, 35: “nunc hoc ubi abstrudam cogito solum locum,” id. Aul. 4, 6, 7: “non hoc ut oppido praeposui, sed ut loco,” Cic. Att. 7, 3, 10; Verg. A. 1, 530; Caes. B. G. 5, 12.—Poet. of the inhabitants of a place, a neighborhood: “numina vicinorum odit uterque locus,” Juv. 15, 37.—Of a place where a city once stood, a site: “locus Pherae,” Plin. 4, 5, 6, § 13: “locus Buprasium, Hyrmine,” id. ib.; cf. Ov. F. 2, 280.—Plur. rarely loci: “quos locos adiisti,” Plaut. Trin. 4, 2, 86: “locos tenere,” Liv. 5, 35, 1: “occupare,” Sall. J. 18, 4; 76, 1; Lucr. 4, 509; Verg. A. 1, 306; 2, 28; Prop. 4 (5), 8, 22; Tac. A. 1, 61; 13, 36; Suet. Tib. 43.—Usually loca: “loca haec circiter,” Plaut. Cist. 4, 2, 8: “venisse in illa loca,” Cic. Fam. 9, 2, 5; id. Fin. 5, 1, 2 sq.; Caes. B. G. 2, 4, 2; Lucr. 1, 373; 2, 146; Cat. 9, 7; 63, 3; Sall. J. 18, 11; 54, 3; Verg. G. 2, 140; id. A. 1, 51; 2, 495; Hor. C. 1, 22, 7; Tib. 4, 1, 97; Ov. M. 10, 29; Liv. 1, 1, 5; 1, 5, 2; 1, 6, 4 et saep.—
5. In war or battle, a post, station (plur. loca): “tum loca sorte legunt,” Verg. A. 5, 132: “loca jussa tenere,” id. ib. 10, 238: “loca servare,” Amm. 25, 6, 14.—
6. Loci and loca, of parts of the body: “loci nervosi,” Cels. 5, 26, 26.—Esp.: “muliebres,” Varr. L. L. 5, 2, 15; and without adj., in females, the womb: “si ea lotio locos fovebit,” Cato, R. R. 157, 11: “cum in locis semen insederit,” Cic. N. D. 2, 51; Cels. 2, 8. —Of animals, Col. 6, 27, 10.—Of birds, Col. 8, 11, 8; Lucr. 4, 1246; Plin. 11, 37, 84, § 209; Cael. Aur. Acut. 3, 17: “genitalia,” Col. 7, 7, 4; cf. id. 8, 7, 2; 8, 11, 8; “in males,” Lucr. 4, 1034; 4, 1045.—
7. Communis locus,
(β).
A public place: “Sthenius ... qui oppidum non maximum maximis ex pecunia sua locis communibus monumentisque decoravit,” Cic. Verr. 2, 2, 46, § 112.—
8. A burial-place, grave; very freq. in epitaphs; v. Inscr. Orell. 8; 4499; 4500 sq.
II. Trop.
A. A topic of discussion or thought; a matter, subject, point, head or division of a subject.
1. In gen.: “cum fundamentum esset philosophiae positum in finibus bonorum, perpurgatus est is locus a nobis quinque libris,” Cic. Div. 2, 1, 2: “Theophrastus cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos,” id. Fin. 1, 2, 6: “hic locus, de natura usuque verborum,” id. Or. 48, 162: “philosophiae noti et tractati loci,” id. ib. 33, 118: “ex quattuor locis in quos honesti naturam vimque divisimus,” id. Off. 1, 6, 18; id. Inv. 2, 3, 11; 2, 5, 16; 2, 8, 26 et saep.; Quint. 2, 4, 27; 2, 11, 6; 5, 8, 4; Juv. 6, 245; Tac. Or. 31.—
2. Esp.: loci, the grounds of proof, the points on which proofs are founded or from which they are deduced: “cum pervestigare argumentum aliquod volumus, locos nosse debemus,” Cic. Top. 2, 7; id. de Or. 1, 13, 56; 3, 55, 210: “traditi sunt ex quibus argumenta ducantur duplices loci,” id. Or. 35; so sing.: “itaque licet definire, locum esse argumenti sedem,” id. Top. 2.—
3. Esp.: loci communes, general arguments, which do not grow out of the particular facts of a case, but are applicable to any class of cases: “pars (argumentorum) est pervagatior et aut in omnis ejusdem generis aut in plerasque causas adcommodata: haec ergo argumenta, quae transferri in multas causas possunt, locos communis nominamus,” Cic. Inv. 2, 14, 47 sq.; cf. the passage at length; id. ib. 2, 16, 50 sq.; 2, 18, 56; Auct. Her. 3, 8, 15; Quint. 2, 1, 9; 3, 1, 12; 5, 1, 3; 5, 13, 57 al.—Sing.: “vix ullus est tam communis locus, qui possit cohaerere cum causa, nisi aliquo proprio quaestionis vinculo copulatus,” Quint. 2, 4, 30: “locus, for communis locus,” id. 4, 2, 117; 5, 7, 32.—
B. A passage in a book or author; plur. loci (Zumpt, Gram. § “99): locos quosdam transferam,” Cic. Fin. 1, 3, 7; Quint. 1, 1, 36; 1, 4, 4; 5, 13, 42; 6, 3, 36; Tac. Or. 22: “locos Lucreti plurimos sectare,” Gell. 1, 21, 7; “but rarely loca: loca jam recitata,” Hor. Ep. 2, 1, 223; Amm. 29, 2, 8.—
C. Room, opportunity, cause, occasion, place, time, etc., for any thing: “et cognoscendi et ignoscendi dabitur peccati locus,” Ter. Heaut. 2, 1, 6: “avaritia paululum aliquid loci rationi et consilio dedisset,” Cic. Quint. 16, 53: “de tuo in me animo iniquis secus existimandi videris nonnihil dedisse loci,” to have given occasion, cause, reason, id. Fam. 3, 6, 6: “dare suspicioni locum,” id. Cael. 4, 9: “dare locum dubitationis,” id. Balb. 6, 16; Val. Fl. 4, 451: locum habere, to find a place: “qui dolorem summum malum dicit, apud eum, quem locum habet fortitudo?” Cic. Off. 3, 33, 117: “in hoc altero dicacitatis quid habet ars loci?” id. de Or. 2, 54, 219; so, “locus est alicui rei: legi Aquiliae locus est adversus te,” Dig. 9, 2, 27; cf.: “huic edicto locus est,” ib. 37, 10, 6; cf.: “meritis vacat hic tibi locus,” Verg. A. 11, 179: “cum defendendi negandive non est locus,” Quint. 5, 13, 8: “quaerendi,” id. 3, 8, 21.—Also in the sense of there is place for any thing, it finds acceptance: “in poëtis non Homero soli locus est aut Archilocho, etc.,” Cic. Or. 1, 4: “si in mea familiaritate locus esset nemini nisi, etc.,” id. Planc. 33, 82: “maledicto nihil loci est,” id. Mur. 5, 12: locum non relinquere, to leave no room for, not to admit, to exclude: “vita turpis ne morti quidem honestae locum relinquit,” id. Quint. 15, 49; so, “nec precibus nostris nec admonitionibus relinquit locum,” id. Fam. 1, 1, 2: nancisci locum, to find occasion: “nactus locum resecandae libidinis,” id. Att. 1, 18, 2: “valde gaudeo, si est nunc ullus gaudendi locus,” id. ib. 9, 7, 6.—
D. In aliquo loco esse, to be in any place, position, situation, condition, state, relation: “si ego in istoc siem loco, dem potius aurum, quam, etc.,” position, place, Plaut. Bacch. 4, 9, 116: “tanta ibi copia venustatum aderat, in suo quaeque loco sita munde,” id. Poen. 5, 4, 8: “in uxoris loco habere,” Ter. Heaut. 1, 1, 52: “in liberūm loco esse,” Cic. de Or. 2, 49, 200; id. Planc. 11, 28; id. Brut. 1, 1; but more freq. without in: “is si eo loco esset, negavit se facturum,” id. Fam. 4, 4, 4: “eodem loco esse,” Sen. Ben. 3, 8, 2; 7, 14, 6.—Esp. with a gen.: “parentis loco esse,” Cic. Div. in Caecil. 19, 61: “hostium loco esse,” Liv. 2, 4, 7: “fratris loco esse,” Cic. Fam. 5, 3, 1; 7, 3, 6; Quint. 6, 1, 7: “nec vero hic locus est, ut, etc.,” not the proper occasion, Cic. Tusc. 4, 1, 1; id. Rosc. Am. 12, 33.— Hence, loco or in loco, at the right place or time, seasonably, suitably: “posuisti loco versus Attianos,” Cic. Fam. 9, 16, 4: “epistolae non in loco redditae,” id. ib. 11, 16, 1: “dulce est desipere in loco,” Hor. C. 4, 12, 28; so, “locis: non insurgit locis? non figuris gaudet?” Quint. 12, 10, 23: “quo res summa loco?” in what condition? Verg. A. 2, 322: “quo sit fortuna loco,” id. ib. 9, 723: “quo sit Romana loco res,” Hor. Ep. 1, 12, 25: “quo tua sit fortuna loco,” Stat. Th. 7, 558: “missis nuntiis, quo loco res essent,” Liv. 2, 47, 5: “primo loco,” in the first place, first in order, Juv. 5, 12.—Freq. as a partit. gen.: “quo loci for quo loco,” Cic. Att. 8, 10; id. Div. 2, 66: “eo loci for eo loco,” id. Sest. 31, 68; Tac. A. 15, 74: “eodem loci,” Suet. Calig. 53: “ubi loci,” Plaut. Merc. 5, 4, 26: “ibidem loci,” id. Cist. 3, 1, 53: “interea loci for interea,” meanwhile, Ter. Eun. 1, 2, 46: “postea loci,” after that, afterwards, Sall. J. 102: “ubicumque locorum,” Hor. Ep. 1, 3, 34: “adhuc locorum,” hitherto, Plaut. Capt. 2, 3, 25: “ad id locorum,” to that time, till then, hitherto, Sall. J. 63, 6; 73, 2; Liv. 22, 38, 12: “post id locorum,” after that, thereupon, Plaut. Cas. 1, 32: “inde loci,” since then, Lucr. 5, 437.—
E. Place, position, degree, rank, order, office, of persons or things: “summus locus civitatis,” Cic. Clu. 55, 150: “tua dignitas suum locum obtinebit,” id. Fam. 3, 9, 2: “quem locum apud ipsum Caesarem obtinuisti?” id. Phil. 2, 29, 71: “res erat et causa nostra eo jam loci, ut, etc.,” id. Sest. 31, 68: “Socrates voluptatem nullo loco numerat,” id. Fin. 2, 28, 90: “codem loco habere, quo, etc.,” id. Prov. Cons. 17, 41; Caes. B. G. 1, 26, 6; 7, 77, 3; id. B. C. 1, 84, 2: “indignantes eodem se loco esse, quo, etc.,” Liv. 42, 37, 8: “sed esto, neque melius quod invenimus esse, neque par, est certe proximus locus,” Quint. 10, 5, 6: “erat ordine proximus locus,” id. 7, 3, 36: “humili loco,” id. 4, 2, 2.—Plur. loca: “ut patricii recuperarent duo consularia loca,” Liv. 10, 15, 8: “quinque augurum loca,” id. 10, 8, 3; 42, 34, 15: “omnia loca obtinuere, ne cui plebeio aditus esset,” id. 4, 57, 11; Tac. A. 2, 55: “Vesta loca prima tenet,” Ov. F. 6, 304.—Esp. of birth: “infimo loco natus,” Cic. Fl. 11, 24: “esse summo loco natus,” id. Planc. 25, 60: “Tanaquil summo loco nata,” Liv. 1, 34.—