I.by limbs or members, in the limbs, limb by limb, from member to member.
I. Lit.: “membratim vitalem deperdere sensum,” Lucr. 3, 527: “nunc peractis malis, quae membratim sentiuntur, dicemus de his, quae totis corporibus grassantur,” in single limbs, Plin. 26, 11, 67, § 107: “caedere,” in pieces, id. 9, 15, 18, § 48.—
II. Transf., piecemeal, singly, severally.
A. In gen.: “membratim enumerare,” Varr. R. R. 1, 22; cf.: “animalium naturae generatim membratimque ita se habent,” Plin. 12 praef. § “1: gestum negotium,” Cic. Part. 35, 121.—
B. In partic., of speech, in little clauses, in short sentences: “dicere,” Cic. Or. 63, 212; 67, 223; cf.: “membratim caesimque dicere,” Quint. 9, 4, 126: “narrare,” id. 9, 4, 127.