previous next
membrātim , adv. membrum,
I.by limbs or members, in the limbs, limb by limb, from member to member.
II. Transf., piecemeal, singly, severally.
A. In gen.: “membratim enumerare,Varr. R. R. 1, 22; cf.: “animalium naturae generatim membratimque ita se habent,Plin. 12 praef. § “1: gestum negotium,Cic. Part. 35, 121.—
B. In partic., of speech, in little clauses, in short sentences: “dicere,Cic. Or. 63, 212; 67, 223; cf.: “membratim caesimque dicere,Quint. 9, 4, 126: “narrare,id. 9, 4, 127.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (5 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (5):
    • Lucretius, De Rerum Natura, 3.527
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 9.48
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 9, 4.126
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 9, 4.127
    • Cicero, Orator, 63.212
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: