I.a ruiner, destroyer (rare but class.): “perditor rei publi cae,” Cic. Planc. 36, 89; id. Vatin. 3, 7: vexa tor et perditor, id. Pis. 34, 84: “afflictor et perditor ordinis,” id. ib. 27, 64: “hominum,” Lact. 2, 14, 8.
perdĭtor , ōris, m. id.,