previous next
pĕrīclĭtor , ātus, 1 (periclitatus, in
I.pass. signif.; v. infra fin.), v. dep. a. and n. periculum.
I. Act.
A. In gen., to try, prove, test any thing, to make a trial of, put to the test (class.; “syn.: experior, tento): periclitatus animum sum tuum, quid faceres,Plaut. Am 3, 2, 33: “an periclitamini Quid animi habeam,id. ib. 2, 2, 57: “belli fortunam tentare ac periclitari,Cic. Verr. 2, 5, 50, § 132: “omnia,id. Quint. 31, 96: fidem alicujus. Sol. 19: “in periclitandis experiundisque pueris,Cic. Div. 2, 46, 97: “periclitandae vires ingenii,id. de Or. 1, 34, 157: “exerceri in rebus cominus noscendis periclitandisque,Gell. 13, 8, 2.—
B. In partic., to put in peril, to endanger, risk, jeopard (rare but class.): non est saepius in uno homine salus summa periclitanda rei publicae, Cic. Cat. 1, 5, 11.—
II. Neutr.
A. To try, attempt, make an attempt (class.): periclitari volui, si, etc., Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 3: “cotidie quid nostri auderent, periclitabatur,Caes. B. G. 2, 8; Cic. Off. 3, 18, 73.—
2. Pregn., to venture, to be bold or enterprising (post-Aug.): “proeliis et periclitando tuti sunt,Tac. G. 40.—
B. To be in danger or peril, to incur or be exposed to danger, to be endangered or imperilled (class.): “ut potius Gallorum vita quam legionariorum periclitaretur,Caes. B. G. 6, 33: ne de summā imperii populus Romanus periclitetur, Aug. ap. Suet. Tib. 21.—
(β). With abl.: “famā ingenii,Liv. 40, 15: “capite,to have one's head in danger, be in danger of losing one's head, Mart. 6, 26, 1: “veneno,Just. 37, 3, 7: “paralysi,Plin. 20, 15, 59, § 165: “causā,to be on trial, Quint. 7, 2, 12.—
(γ). With gen. (postclass.): “capitis,to be in peril of one's life, App. M. 8, p. 216, 13.—
(δ). With inf. (postAug.): “periclitabatur totam paene tragoediam evertere,Petr. 140: “rumpi,Quint. 11, 3, 42; Plin. 26, 11, 69, § 112.—With ab and abl.: “ab obtrectatore,Ambros. in Psa. 118, Serm. 14, 29.—With pro: “pro veritate,Ambros. in Psa. 118, Serm. 14, 29.—With propter: “propter te cotidie,Ambros. in Psa. 118, Serm. 14, 29: “propter peccatum,Petr. 30, 7.—With ex: “periclitantes ex canis rabiosi morsu,Plin. 32, 5, 19, § 54.—
2. Trop.: ut verba non periclitentur, that the words may run no danger (of losing the cause), Quint. 7, 3, 17.—Hence, pĕrīclĭtātus , a, um, part. perf.; in pass. signif., tried, tested: “periclitatis moribus amicorum,Cic. Lael. 17, 63.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (16 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (16):
    • Cicero, Letters to his Friends, 10.18.3
    • Caesar, Gallic War, 2.8
    • Caesar, Gallic War, 6.33
    • Cicero, Against Verres, 2.5.132
    • Suetonius, Tiberius, 21
    • Cicero, On Oratory, 1.34
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 32.54
    • Livy, The History of Rome, Book 40, 15
    • Cicero, De Amicitia, 17
    • Cicero, De Divinatione, 2.46
    • Cicero, De Officiis, 3.18
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 7, 2.12
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 7, 3.17
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 11, 3.42
    • Gellius, Noctes Atticae, 13.8.2
    • Tacitus, Germania, 40
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: