previous next
pondĕro , āvi, ātum, 1, v. a. id.,
I.to weigh a thing (syn. examino).
I. Lit.: “granum,Plin. 18, 7, 12, § 66: “semper amatorum ponderat illa sinus,Prop. 2, 13 (3, 8), 12: “pugnos,Plaut. Am. 1, 1, 156: “in unum omnia ponderata confunduntur,Scrib. Comp. 106.—
A. pon-dĕrans , antis, P. a., in a neuter sense, weighing, weighty, heavy (post-class.): “affectu ponderantiore,Sid. Ep. 8, 6 med. dub. (al. ponderatiore).—
B. pondĕrātus , a, um, P. a., weighed, pondered, well considered: “ponderatiora beneficia,Nep. Fragm. 2 (v. also under ponderans).—Hence, adv.: pondĕrātē , with due consideration (late Lat.), Hier. in Psa. 36; pondĕrātim , Cassiod. Var. 2, 40.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (10 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (10):
    • Cicero, For Marcus Fonteius, 6.21
    • Cicero, For Sulla, 25.69
    • Cicero, For Rabirius Postumus, 1.1
    • Plautus, Amphitruo, 1.1
    • Cicero, On Oratory, 3.37
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 18.66
    • Cicero, De Legibus, 1.13
    • Cicero, De Officiis, 1.15
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 8, pr.27
    • Sextus Propertius, Elegies, 2.13
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: