previous next
prae-mitto , mīsi, missum, 3, v. a.,
I.to send forward or before, to despatch in advance.
B. Transf., in gen., to set before or in front: “ficetis caprificus praemittitur,Plin. 15, 19, 21, § 80 (dub.; al. permittitur).—
II. Trop., to send out in advance (post-Aug.): “cervicem gladio caesim graviter percussit, praemissā voce: Hoc age,saying first, Suet. Calig. 58: “postquam haec favorabili oratione praemisit,Tac. Am. 12, 6: “cogitationes in longinqua praemittimus,send our thoughts into the distance, Sen. Ep. 5, 7.—Hence, praemissa , ōrum, n., things sent in advance, the first - fruits, = primitiae (postAug.), Plin. 12, 1, 2, § 5.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (13 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (13):
    • Cicero, Letters to Atticus, 10.8.8
    • Caesar, Gallic War, 4.11
    • Caesar, Civil War, 2.20.6
    • Caesar, Civil War, 1.39
    • Tacitus, Historiae, 2.63
    • Plautus, Amphitruo, 2.1
    • Plautus, Casina, 2.8
    • Plautus, Truculentus, 2.4
    • Suetonius, Caligula, 58
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 12.5
    • Livy, The History of Rome, Book 35, 24.3
    • Seneca, Epistulae, 5.7
    • Sallust, Bellum Iugurthinum, 52
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: