I.a bill or law in favor of or against an individual (class.): in privatos homines leges ferri noluerunt; “id est enim privilegium,” Cic. Leg. 3, 19, 44; cf. id. Sest. 30, 65; id. Dom. 17, 43: “de te privilegium tulit,” id. Par. 4, 32; id. Brut. 23, 89: “licuit tibi ferre non legem, sed nefarium privilegium,” id. Dom. 10, 26: “privilegia irrogare,” id. ib. 10, 42: “vim et crudelitatem privilegii publicis litteris consignavit,” id. Red. in Sen. 11, 29.—
II. In the post-Aug. period, an ordinance in favor of an individual, privilege, prerogative (cf.: “beneficium, jus praecipuum, immunitas): coloniam habuisse privilegium, et vetustissimum morem, arbitrio suo rempublicam administrare,” Plin. Ep. 10, 47 (56), 1; Traj. ap. Plin. Ep. 10, 109 (110): quaedam privilegia parentibus data sunt, Sen. Ben. 3, 11, 1: “privilegio munitus,” Dig. 38, 17, 2: “privilegium aetatis,” Just. 2, 10, 2; Ambros. in Psa. 118, Serm. 13, 15: “sacerdotum,” Suet. Aug. 93: “athletarum,” id. ib. 45.