previous next
prō-curro , cŭcurri and curri, cursum, 3, v. n.,
I.to run forth, rush forwards.
I. Lit. (class.), freq. of armies: “si Romani ferocius procucurrissent,Liv. 25, 11: “infestis pilis,Caes. B. C. 3, 93: “in proximum tumulum,id. B. G. 6 39: “ad repellendum, et prosequendum hostem,id. B. C. 2, 8: “longius,to rush farther on, Verg. A. 9, 690: “adversos telum contorsit in hostes Procurrens,id. ib. 12, 267.—Of animals: “qui et procurrentem (bovem) retrahat et cunctantem producat,Col. 6, 2, 9; 7, 3, 26.—
B. Transf.
2. Of plants, to extend: “radix in longitudinem procurrens,Plin. 18, 13, 34, § 130.—
3. Of money, to increase: “in ipso procurrentis pecuniae impetu raptus,Sen. Ep. 101, 4.— *
II. Trop., to go on, advance: “ut productus studio, ultra facile procurras,that you may advance beyond it, Auct. Her. 4, 47, 60.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (13 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (13):
    • Caesar, Gallic War, 6
    • Vergil, Aeneid, 5.204
    • Vergil, Aeneid, 9.690
    • Caesar, Civil War, 3.93
    • Caesar, Civil War, 2.8
    • Pliny the Younger, Epistulae, 6.20.11
    • Livy, The History of Rome, Book 25, 11
    • Seneca, Epistulae, 101.4
    • Columella, Res Rustica, 6.27.7
    • Columella, Res Rustica, 6.2.9
    • Columella, Res Rustica, 7.3.26
    • Curtius, Historiarum Alexandri Magni, 5.4.5
    • Ovid, Fasti, 4
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: