previous next
quamplūres , a (or quam plūres ), adj. quam-plus,
I.very many (ante-class. and post-Aug. for complures): “curiosi sunt hic quamplures mali,Plaut. Stich. 1, 3, 44: “palaestritae,Petr. 21.— Sup.: quamplūrĭ-mus (quam plūrĭmus ), a, um; commonly in plur., very many: “colles,Caes. B. C. 3, 45: radices, Cato ap. Plin. 17, 18, 29, § 126.—Hence, subst.: quamplūrĭmum , i, n., very much: “quam plurimo vendere,Cic. Off. 3, 12, 50: “quam plurimum brassicae,Cato, R. R. 157, 8.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (3 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (3):
    • Plautus, Stichus, 1.3
    • Caesar, Civil War, 3.45
    • Cicero, De Officiis, 3.12
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: