I.very many (ante-class. and post-Aug. for complures): “curiosi sunt hic quamplures mali,” Plaut. Stich. 1, 3, 44: “palaestritae,” Petr. 21.— Sup.: quamplūrĭ-mus (quam plūrĭmus ), a, um; commonly in plur., very many: “colles,” Caes. B. C. 3, 45: radices, Cato ap. Plin. 17, 18, 29, § 126.—Hence, subst.: quamplūrĭmum , i, n., very much: “quam plurimo vendere,” Cic. Off. 3, 12, 50: “quam plurimum brassicae,” Cato, R. R. 157, 8.
quamplūres , a (or quam plūres ), adj. quam-plus,