previous next
rēapse , adv. contr. from re and eapse, an old form for ipsā; hence in tmesi: reque eapse, Scip. Afr. ap. Fest. p. 286, 3; cf. ipse init.,
I.in fact, in reality, actually, really (an old word, which does not occur after Cic.): “reapse est re ipsā,Fest. p. 278 Müll.; Plaut. Truc. 4, 3, 41: “earum ipsarum rerum reapse, non oratione perfectio,Cic. Rep. 1, 2, 2: “ut reapse cerneretur, quale esset id, quod, etc.,id. ib. 2, 39, 66; cf. Sen. Ep. 108, 32: “obiciuntur etiam saepe formae, quae reapse nullae sunt, speciem autem offerunt,Cic. Div. 1, 37, 81: “non perinde, ut est reapse, ex litteris perspicere potuisti,id. Fam. 9, 15, 1: “quod idem reapse primum est,id. Fin. 5, 10, 27.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (6 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (6):
    • Cicero, Letters to his Friends, 9.15.1
    • Plautus, Trinummus, 4.3
    • Cicero, De Republica, 1.2
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 5.10
    • Cicero, De Divinatione, 1.37
    • Seneca, Epistulae, 108.32
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: