I.v. inch. n., to become raw again. *
I. Lit., of wounds, to break open afresh: nunc autem hoc tam gravi vulnere etiam illa, quae consanuisse videbantur, recrudescunt, * Cic. Fam. 4, 6, 2. —
II. Trop.: “recrudescente Manlianā seditione,” breaking out again, Liv. 6, 18: “recruduit pugna,” id. 10, 19 fin.: “recruduit soporatus odor,” Curt. 7, 1, 7: “recrudescit nefas,” Sen. Phoen. 231.