previous next
tinnĭo (tīnĭo ), īvi or ĭi, ītum, 4, v. n. and
I.a. [root tan-; cf.: tono, tonitru], to ring, chink, clink, jingle, tinkle, tingle.
I. Lit.: “tinniit tintinnabulum,Plaut. Trin. 4, 2, 162: tinnit hastilibus umbo, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 432 Vahl.): “apes tinniendo aere perterritas perducet,Varr. R. R. 3, 16, 30: (Graeci) n (litteram) jucundam et in fine praecipue quasi tinnientem illius (m litterae) loco ponunt, Quint. 12, 10, 31 (cf. retinnit, Cic. Brut. 46, 171): nec tibi dubito in foro diu tinnisse auriculas, have tingled, M. Aurel. ap. Front. Ep. ad M. Caes. 2, 5 Mai; cf. tinnitus.—
II. Transf.
A. Colloq., to clink money, i. e. to pay: “exspecto maxime, ecquid Dolabella tinniat,Cic. Att. 14, 21, 4; cf. “trop.: veri speciem dignoscere calles, Nequa subaerato mendosum tinniat auro,ring false, give a false sound, Pers. 5, 105.—
B. To have a sharp or shrill voice, to cry, scream, sing (ante- and post-class.): “comprime te: nimium tinnis,Plaut. Cas. 2, 3, 32; id. Ps. 3, 2, 99; cf.: “tinnire canorā voce,id. Poen. prol. 33: “aliquid se tinniturum promisit,to sing, Suet. Ner. 20 fin.: “vere novo, cum jam tinnire volucres Incipient,Calp. Ecl. 5, 16.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Cicero, Letters to Atticus, 14.21.4
    • Plautus, Casina, 2.3
    • Plautus, Pseudolus, 3.2
    • Plautus, Trinummus, 4.2
    • Suetonius, Nero, 20
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 12, 10.31
    • Persius, Saturae, 5
    • Cicero, Brutus, 46.171
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: