I.to rub with sweet ointments, to anoint, perfume (in verb. finit. very rare): DEAS VNGVENTAVERVNT, Inscr. Fratr. Arval. Orell. 2271, 391 (cf. Cic. Verr. 2, 4, 35, § 77).—More freq. in part. perf.: unguentātus , a, um, anointed, perfumed: “unguentatus per vias, ignave, incedis,” Plaut. Cas. 2, 3, 23: “cincinni,” id. Truc. 2, 2, 32: homo, P. Scipio Afric. ap. Gell. 7, 12, 5; Sen. Fragm. ib. 12, 2, 11: “maritus,” Cat. 61, 142.
unguento , āvi, ātum, 1, v. a. id.,