I. (Acc. to vehemens, I.) Eagerly, impetuously, ardently, violently, earnestly, vehemently, etc.: “vehementer irata,” Plaut. Truc. 2, 6, 64; id. Merc. 5, 2, 82: “vos credere hoc mihi vehementer velim,” Ter. Eun. 5, 8, 39: “se agere,” Cic. Phil. 8, 5, 16: “quae vehementer, acriter, animose fiunt,” id. Tusc. 4, 23, 51: “vehementer eos incusavit,” Caes. B. G. 1, 40: “commotus,” id. ib. 1, 37.—Comp.: “insectari aliquem vehementius,” Cic. Lael. 16, 57: “nisi alicui vehementius minari,” Cic. Verr. 2, 4, 66, § 149: “vehementius equos incitare,” Caes. B. C. 2, 41.—Sup.: “vehementissime contendere,” Caes. B. C. 3, 17: “proeliari, Auct. B. G. 8, 30: vehementissime sibi animum ad virtutem adcendi,” Sall. J. 4, 5. —
II. (Acc. to vehemens, II.) Strongly, forcibly, powerfully, exceedingly, extremely, very much: “fluctuare video vehementer mare,” Plaut. Rud. 4, 1, 12: “astringere manus,” id. Capt. 3, 5, 9; cf. id. Curc. 4, 4, 12; id. Mil. 2, 2, 50: “vehementer id retinebatur,” Cic. Rep. 2, 32, 56: “hoc te vehementer etiam atque etiam rogo,” id. Att. 16, 16, D: “displicere,” id. ib. 13, 21, 3: “quod vehementer ad has res Attinet,” Lucr. 4, 29: (res) vehementer ad me pertinet, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 10: “vitium vehementer effugere,” Lucr. 4, 823.— Comp.: “ingemere vehementer,” Cic. Rep. 6, 12, 12.—Sup.: “se vehementissime exercere in aliquā re,” Cic. de Or. 1, 33, 152: probare, Licin. Calv. ap. Charis. p. 198 P.