I.inf. viderier, Cic. Dom. 53, 136; Ter. Hec. 5, 1, 33: “vidĕ,” Plaut. Ps. 1, 1, 46), v. a. and n. Sanscr. root vid-, vēda, know; vindāmi, find; cf. vēda-s, sacred book; Gr. root ἰδ, ϝιδ-, in εἶδον, saw; οἶδα, know; Germ. wissen; Engl. wit, wot, to see, perceive, with the eyes (syn. cerno).
I. Lit.
A. In gen.: Ph. Tun' me vidisti? Sc. Atque his quidem oculis. Ph. Carebis, credo, Qui plus vident, quam quod vident. Sc. Numquam hercle deterrebor, Quin viderim id quod viderim, Plaut. Mil. 2, 4, 15 sq.: “clare oculis video,” id. ib. 3, 1, 35: “nos enim ne nunc quidem oculis cernimus ea, quae videmus, etc.,” Cic. Tusc. 1, 20, 46; id. de Or. 3, 40, 161: “Considium, quod non vidisset, pro viso sibi renuntiasse,” Caes. B. G. 1, 22 fin.: “mulieres et pueri qui visum processerant,” Sall. J. 94, 5: “ut juvat pastas oves Videre properantes domum! Videre fessos vomerem inversum boves Collo trahentes languido!” Hor. Epod. 2, 62 sq.: “serpentes atque videres Infernas errare canes,” id. S. 1, 8, 35 et saep.—With ut and ind. (poët.): “viden', ut geminae stant vertice cristae?” Verg. A. 6, 779: “viden' ut faces Splendidas quatiunt comas?” Cat. 61, 77.—With ut and subj.: “nonne vides, ut tota tremor pertemptet equorum Corpora?” Verg. G. 3, 250: “nonne vides ut ... Antennae gemant?” Hor. C. 1, 14, 3.—Pass.: “ubi sol sex mensibus continuis non videtur,” Varr. R. R. 1, 2, 4: “a se disertos visos esse multos,” Quint. 8, praef. § 13; cf. id. 12, 1, 21: “consulis ante pedes ire viderer eques,” Ov. P. 4, 9, 18.— Absol., to see, i. e. to have the eyes open, to be awake, Verg. E. 6, 21.—Impers. pass.: De. Vide sis modo etiam. Ly. Visum'st, Plaut. Merc. 2, 2, 52; id. As. 3, 3, 95.—
2. Transf.
a. Of things (poet.), to see: “(Apenninus) Gallica rura videt,” Luc. 2, 429: “et casus abies visura marinos,” i. e. to experience, Verg. G. 2, 68.—
b. Of places, etc., to look out on, afford a view of (post-Aug.): “triclinium hortum et gestationem videt,” Plin. Ep. 2, 17, 13.—
c. Of the other senses, to perceive, observe any thing: “vidistin' toto sonitus procurrere caelo?” Prop. 2, 16 (3, 8), 49: “mugire videbis Sub pedibus terram et descendere montibus ornos,” Verg. A. 4, 490: “tum videres Stridere secretā divisos aure susurros,” Hor. S. 2, 8, 77: “naso poljam haec quidem videt plus quam oculis,” Plaut. Mil. 4, 6, 44.—
B. In partic., to see on purpose, to look at any thing: “vide sis signi quid siet,” Plaut. Am. 2, 2, 155; cf.: “vide, tali ubi sint,” id. Most. 1, 3, 151: “illud vide, os ut sibi distorsit carnufex,” Ter. Eun. 4, 4, 3: “vide, si non os inpudens Videtur,” id. ib. 5, 1, 23; cf.: “specta me, a threatening expression,” Plaut. As. 1, 2, 19 al.: quin tu me vides? only look at me! i. e. see what I have done! Cic. Pis. 25, 61.—
II. Trop.
A. In gen., to see with the mind's eye, to perceive, mark, observe, discern, understand, comprehend, be aware, know, etc. (class.; “syn. percipio): ad te, ut video, comminus accessit,” Cic. Att. 2, 2, 2: “quem exitum ego tam video animo, quam ea, quae oculis cernimus,” id. Fam. 6, 3, 2: “aperte enim adulantem nemo non videt,” sees through, detects, id. Lael. 26, 99: “si dormientes aliquid animo videre videamur,” id. Ac. 2, 40, 125: “aliquid in somnis,” id. N. D. 1, 29, 82: “somnia,” id. Div. 2, 71, 147: “quod ego, cur nolim, nihil video,” id. Fam. 9, 6, 2: “nonne vobis videtur is animus qui plus cernat et longius, videre se ad meliora proficisci: ille autem cui obtusior est acies non videre?” id. Sen. 23, 83.—With comp., plus, etc.: “ut is qui illusus sit plus vidisse videatur,” to have seen farther, had more insight, Cic. Lael. 26, 99: “videre acutius atque acrius vitia in dicente quam recta,” id. de Or. 1, 25, 116: “aliena melius videre et dijudicare,” Ter. Heaut. 3, 1, 97 (95): cum me vidisse plus fateretur, se speravisse meliora, that I had seen farther, Cic. Phil. 2, 15, 39; cf.: “sin autem vos plus in re publicā vidistis,” id. Imp. Pomp. 22, 64; cf.: “vos universos in consule deligendo plurimum vidisse fateantur,” id. Agr. 2, 37, 103: “di vatesque eorum in futurum vident,” Liv. 6, 12.—With two accs.: “quem virum Crassum vidimus,” Cic. Sen. 17, 61; cf.: “officiorum conjunctione me privatum videbam,” id. Brut. 1, 1: “cum invidiosum se propter nimias opes viderit,” Just. 32, 4, 4.—With ut and ind. (poët.): “nonne vides, croceos ut Tmolus odores, India mittit ebur,” Verg. G. 1, 56.—
B. In partic.
1. To look at, look to, consider, to think or reflect upon (cf.: “reputo, considero): duae condiciones sunt: utram tu accipias, vide,” Plaut. Bacch. 4, 9, 118: “nunc ea videamus, quae contra ab his disputari solent,” Cic. Ac. 2, 13, 40: “id primum videamus, quātenus amor in amicitiā progredi debeat,” id. Lael. 11, 36: “sed videamus Herculem ipsum,” id. Tusc. 2, 8, 20 Klotz ad loc.: “quamobrem et haec videnda et pecuniae fugienda cupiditas,” id. Off. 1, 20, 68: “te moneo: videas etiam atque etiam et consideres, quid agas, quo progrediare, etc.,” Cic. Verr. 2, 5, 68, § 174: “legi Bruti epistolam non prudenter rescriptam: sed ipse viderit,” let him see to that himself, id. Att. 12, 21, 1; so, “viderit,” Ov. A. A. 2, 371; id. Tr. 5, 2, 43; cf.: “quam id recte faciam, viderint sapientes,” Cic. Lael. 3, 10; and: “quae (ars) quam sit facilis, illi viderint, qui, etc.... deinde etiam tu ipse videris, qui eam artem facilem esse dicis,” id. de Or. 1, 58, 246: “viderint ista officia viri boni,” id. Quint. 17, 55.—
2. To look out for, see to, care for, provide: “atque idem (sapiens) ita acrem in omnis partis aciem intendit, ut semper videat sedem sibi ac locum sine molestiā vivendi,” Cic. Tusc. 4, 17, 38: “antecesserat Statius, ut prandium nobis videret,” i. e. provide, id. Att. 5, 1, 3: “dulciculae potionis aliquid videamus et cibi,” id. Tusc. 3, 19, 46: “aliud lenius (vinum),” Ter. Heaut. 3, 1, 50: “Philippum dixisse constabat, videndum sibi aliud esse consilium, illo senatu se rem publicam gerere non posse,” Cic. de Or. 3, 1, 2: “absque eo esset, Recte ego mihi vidissem,” Ter. Phorm. 1, 4, 12.—
3. To take care, see to it, make sure, with final clause: “navem idoneam ut habeas, diligenter videbis,” Cic. Fam. 16, 1, 2; cf.: “videret, ut quam primum tota res transigeretur,” id. Quint. 5, 20: “ne fortuna mea desit, videte,” Liv. 6, 18, 8.—Impers. pass.: “videndum est, ne absit benignitas ... tum, ut pro dignitate cuique tribuatur,” Cic. Off. 1, 14, 42: “ut Latine loquamur, non solum videndum est ut verba efferamus ea, etc.,” id. de Or. 3, 11, 40; cf.: “vos videte, quid aliae faciant isto loco feminae: et ne, cum velitis, exire non liceat,” id. Fam. 14, 18, 2.—
4. To see, i. e. reach, attain, obtain, enjoy.
b. Esp., to see, live to see a period or event: “ex multis diebus, quos in vitā celeberrimos laetissimosque viderit,” Cic. Lael. 3, 12: “utinam eum diem videam, cum, etc.,” id. Att. 16, 11, 1: “duxi uxorem: quam ibi miseriam vidi!” Ter. Ad. 5, 4, 13: “spero multa vos liberosque vestros in re publicā bona esse visuros,” Cic. Mil. 28, 78: “multas jam summorum imperatorum clarissimas victorias aetas nostra vidit,” id. ib. 28, 77: “tantum pro! degeneramus a parentibus nostris, ut praeter quam oram illi Punicas vagari classes dedecus esse imperii sui duxerint, eam nos nunc plenam hostium jam factam videamus,” Liv. 22, 14, 6; cf. id. 6, 14, 4.—
5. Pregn., to see, i. e. go to see, visit (colloq.; cf.: “viso, inviso): sed Septimium vide et Laenatem,” Cic. Att. 12, 14, 1: “quā re etiam Othonem vide,” id. ib. 12, 37, 4: “videbis ergo hominem, si voles,” id. ib. 4, 12 init.: “mane videas Plinium domi,” Plin. Ep. 1, 5, 8; Suet. Tib. 7.—Pass., to receive attention, be visited, Amm. 14, 7, 10.—
6. Me vide, rely on me, trust me, believe me, a formula of exhortation and assurance (ante-class.), Plaut. Trin. 3, 3, 79 Brix ad loc.; id. Mil. 2, 4, 23 Lorenz ad loc.; id. Rud. 3, 3, 18; id. Merc. 5, 4, 53; Ter. And. 2, 2, 13; id. Phorm. 4, 4, 30.—
7. Pass., to be looked upon or regarded in any manner, i. e. to seem, appear to be or do any thing: “numquam periculi fugā committendum est, ut imbelles timidique videamur,” Cic. Off. 1, 24, 83: “ne id, quod speciem haberet honesti, pugnaret cum eo, quod utile videretur,” id. ib. 3, 2, 7: “multo rem turpiorem fore et iniquiorem visum iri intellegebant,” Cic. Verr. 2, 2, 17, § 42; cf. id. de Or. 3, 11, 42: “ex quo illorum beata mors videtur, horum vita laudabilis,” id. Lael. 7, 23.—Parenthet. (cf. c. infra): “cum ceteris, ut quidem videor, tum mihi ipse displiceo,” Cic. Fam. 4, 13, 3: “ea vocabula non, ut videntur, easdem res significant,” id. ib. 3, 34, 84.—With dat. of pers.: “cetera, quae quibusdam admirabilia videntur, etc.,” Cic. Lael. 23, 86: “digna mihi res cum omnium cognitione tum nostrā familiaritate visa est,” id. ib. 1, 4: “idonea mihi Laelii persona visa est, quae, etc.,” id. ib.: “a naturā mihi videtur potius quam ab indigentiā orta amicitia,” id. ib. 8, 27: “quae Aristoni et Pyrrhoni omnino visa sunt pro nihilo,” id. Fin. 2, 13, 43: “quod idem Scipioni videbatur,” id. ib. 4, 14.—Parenthet. (cf. c. infra): “quam nostris libris satis diligenter, ut tibi quidem videmur, expressimus,” Cic. Att. 8, 11, 1: “Philargyrus omnia de te, ut mihi quidem visus est, narravit,” id. Fam. 4, 13, 3.—
(β).
With inf.: “de familiari illo tuo videor audisse,” Cic. de Or. 2, 10, 40; id. N. D. 1, 21, 58: “satis facere rei publicae videmur, si, etc.,” id. Cat. 1, 1, 2: “ut beate vixisse videar, quia, etc.,” id. Lael. 4, 15: “solem e mundo tollere videntur, qui amicitiam e vitā tollunt,” id. ib. 13, 47: “videre jam videor populum a senatu disjunctum,” id. ib. 12, 41; cf.: “te vero, Caecili, quem ad modum sit elusurus, videre jam videor,” id. Div. in Caecil. 14, 45: “vere videor posse contendere,” Nep. Att. 12, 4: “audire videor undique congerentes nomina poëtarum,” Quint. 10, 1, 56; Vell. 2, 14, 1; Plin. Ep. 10, 61 (69), 1; id. Pan. 17, 1.—With dat. of pers., Cic. Lael. 14, 51: “videor mihi perspicere ipsius animum,” id. Fam. 4, 13, 5: “hoc mihi videor videre,” id. Inv. 2, 57, 171. —
(γ).
With nom. and inf.: “ut exstinctae potius amicitiae quam oppressae esse videantur,” Cic. Lael. 21, 78: “ut tamquam a praesentibus coram haberi sermo videretur,” id. ib. 1, 3: “quae (sapientia) videtur in hominem cadere posse,” id. ib. 26, 100: visus 'st in somnis pastor ad me adpellere, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44 B. and K.: “ut Aratus ab Jove incipiendum putat, ita nos rite coepturi ab Homero videmur,” Quint. 10, 1, 46.—With dat. of pers.: “divitior mihi et affluentior videtur esse vera amicitia,” Cic. Lael. 16, 58.—
(δ).
Impers., with acc. and inf. (rare; cf. “creditur, in the same constr., and dicitur): non mihi videtur, ad beate vivendum satis posse virtutem,” Cic. Tusc. 5, 5, 12: “aliis videtur, non incohatam sed perfectam probationem hoc nomen accipere,” Quint. 5, 10, 5 Spald.: “quae vult videri, se esse prudentiam,” Cic. Off. 3, 17, 71: “quia videbatur et Limnaeam eodem tempore oppugnari posse,” Liv. 36, 13, 9 Weissenb. ad loc.—Absol.: “sed mihi contra ea videtur,” Sall. J. 85, 2: “seque facile, ut mihi videtur, expediunt,” Cic. Fin. 1, 20, 66; id. Marcell. 3, 10.—
b. In official decisions, as a guarded opinion instead of a positive declaration: “majores nostri voluerunt, quae jurati judices cognovissent, ea non ut esse facta, sed ut videri pronuntiarent,” Cic. Ac. 2, 47, 146: “fecisse videri pronuntiat,” Cic. Verr. 2, 5, 6, § 14: “cum pontifices decressent, videri posse sine religione eam partem areae mihi restitui,” id. Att. 4, 2, 3: “consul adjecit Senatusconsultum, Ambraciam non videri vi captam esse,” Liv. 38, 44, 6: “Scipionis sententiam sequuntur, uti ante certam diem Caesar exercitum dimittat: si non faciat, eum adversus rempublicam facturum videri,” Caes. B. C. 1, 2.—
c. Pregn., videtur (alicui), it seems proper, right, or fit, it seems good to any one; he (she, etc.) pleases, likes.
(α).
With dat. of pers.: “tibi si videbitur, villis iis utere, quae, etc.,” Cic. Fam. 14, 7, 3: “velim Lentulum puerum visas eique de mancipiis, quae tibi videbitur, attribuas,” id. Att. 12, 28, 3: “qui imitamur, quos cuique visum est,” id. Off. 1, 32, 118: “ut consul, quem videretur ei, cum imperio mitteret, qui, etc.,” Liv. 31, 3, 2; 29, 20, 4: si ei videretur, integram rem ad senatum reiceret, if he pleased, a formula of politeness, Liv. 26, 16, 4 Weissenb. ad loc.; “31, 4, 2: ut, si videretur ei, maturaret venire,” id. 34, 46, 5.—
(β).
Without dat.: “ubi visum est, sub vesperum dispersi discedunt,” Caes. B. G. 5, 58: eam quoque, si videtur, correctionem explicabo, Cic. Ac. 1, 9, 35: “nunc, si videtur, hoc, illud alias,” id. Tusc. 1, 11, 23: M. Num non vis audire, etc.? A. Ut videtur, as you will, id. ib. 1, 32, 77: “si videatur,” Liv. 6, 25, 2; 26, 22, 7.
