āles ālitis, gen plur. ālitum, and poet. ālituum, adj. and subst.
ala.
I.I. Adj, winged: avis: deus, i. e. Mercury, O.: minister fulminis (i. e. aquila), H.: (Venus) purpureis ales oloribus, borne on the wings of bright swans, H. — Quick, hasty, rapid, swift: rutili tres ignis et alitis Austri, V.: passus, O.—
II.II. Subst m. and f a bird: fulvus Iovis, i. e. aquila, V.: Phoebeïus, the raven, O.: albus, the swan, H.: Aetheriā lapsa plagā Iovis ales, V.: regia, O.—Esp., in augury, alites are birds whose flight is significant (cf. oscen, a bird whose song is regarded in augury). — Hence, augury, omen, sign: lugubris, H.: potiore alite, H.—Ales canorus, a swan (of a poet), H.: Maeonii carminis, i. e. the singer of a Maeonian (Homeric) song, H.