dīves itis, with comp. and sup. (no neut. plur., nom. or acc.), adj.
DIV-,
rich, wealthy, opulent
: homo divitissimus: solos sapientīs esse divites:
ex mendicis fieri divites: Crassus, cum cognomine dives tum copiis: agris,
H.: antiquo censu, H.: triumphis, V.: pecoris,
V.: opum, V.: artium, H. —As subst
m.
: adimunt diviti, T.—Of
things,
rich, sumptuous, costly, splendid, precious
: divitior mihi videtur esse amicitia: Capua,
V.: mensae, H.: lingua, H.: templum
donis, L.: Africa triumphis,
V.: cultus, O. —
Abundant, plentiful, fruitful
: vena (poëtae), H.: copia flendi, O.: stipendia, L.
