frīgidus adj. with comp. and sup.
FRIG-,
cold, cool, chill, chilling
: nec ullum hoc frigidius flumen attigi: ut nec Frigidior
Thracam ambiat Hebrus, H.: loca
frigidissima, Cs.: Praeneste,
H.: sub Iove frigido, H.: vesper, V.: anguis in
herbā, V.: quartana,
ague
, H.: annus,
winter
, V.: Illa Stygiā nabat iam frigida
cymbā,
cold in death
, V.: membra nati, O.:
mors, V.: circum
praecordia sanguis, i. e.
dread
, V.: cui frigida mens est Criminibus,
whose conscience shudders
, Iu.: rumor,
chilling
, H.: horror,
V.—Plur
n
. as subst: calida et frigida,
cold and heat
: Frigida pugnabant calidis,
O.—Fig.,
cold, indifferent, remiss, feeble
: in dicendo: accusatoribus frigidissimis uti: Frigidus
Aetnam Insiluit,
in cold blood
, H.: bello Dextera,
feeble
, V.: (apes) frigida tecta relinquunt,
dull
, V. —
Without force, flat, insipid, dull, trivial, frigid, vain
: calumnia: verba frigidiora.