previous next

mēnsūra ae, f

metior, a measuring, measurement : mensurae itinerum, Cs.: certae ex aquā mensurae, i. e. by the water-clock , Cs.: quicquid sub aurium mensuram aliquam cadat, numerus vocatur.— A measure, standard of measurement : cumulatiore mensurā uti: qui modus mensurae medimnus appellatur, N.: de mensurā ius dicere, Iu.Measure, extent : roboris, girth , O.: parvā minor mensura lacertā est, size , O.: sed deerat pisci patinae mensura, was too small , Iu.: mensura censūs, fortune , Iu.—Fig., a limit, capacity, power, extent, degree : tibi dabitur mensura bibendi, O.: qui tanti mensuram nominis imples, i. e. art worthy of , O.: sui, i. e. capacity , Iu.

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.

An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.

hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: