metuō uī, —, ere
metus,
to fear, be afraid, stand in fear, be apprehensive
: de suā vitā,
for his life
: metuens ab Hannibale,
afraid of Hannibal
, L.: inopi metuens formica senectae,
anxious about
, V.: suis iuvencis, H.:
ne morbus adgravescat, T.: metuit ut eam (calamitatem) ipse posset sustinere,
that he cannot bear
: ut sis vitalis, H.: metuis ne non, quom velis, convincas esse illum tuom?
T.: metui, quid futurum denique esset,
awaited with fear
, T.: quid agam, T.: quem metuunt oderunt, Enn. ap. C.: metuebant (senem) servi, verebantur liberi: Deos, T.: nihil nisi turpem famam, S.: nocentem corporibus Austrum,
shun
, H.: quis Rex metuatur, H.:
a me insidias: supplicia a vobis,
fear from you
: periculum ex illis, S.: temptare spem certaminis,
shrink from putting to the test
, L.: reddere soldum,
be averse
, H.: nil iurare, Ct.: aequore tingui,
shrinking from
, V.: tantam molem sibi ac posteris,
L.
