previous next

minimus or minumus adj. sup.

3 MAN-, least, smallest, very small, minute, trifling, insignificant (used as sup. of parvus, comp. minor): nihil in rerum naturā minimum, quod dividi nequeat: ne minimo quidem casu locum relinquere, for the slightest mishap , Cs.: quā minima altitudo fluminis erat, Cs.: licentia, S.: in minimis rebus, trifles . —Prov.: minima de malis, the least among evils . —As subst n. : minimo contenti: minimum virium: unde minimum periculi erat, L.: pro minimis debere, trifles , L.—Of time, least, shortest, very short : pars temporis, a moment , Cs.—Of age, youngest, smallest : ex illis, S.: filius minimus ex tribus, L.: minimus natu horum omnium: ex his natu.—Of price and value, as subst n., the least, lowest price : minimo (emere): minimo aestimare: minimo me provocat, for a trifle , H.

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.

An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.

hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: