multus adj.
(for comp. and sup. in use
see plūs, plūrimus).
I.I. Plur., with subst., or
with adjec. used as subst,
many, a great number
: multi alii, T.: multae sunt
artes eximiae: tam multis verbis scribere, at such length: Quid multa verba? in short, T.: multa acerba
habuit ille annus.—With other adjj., many: multae et magnae contentiones: multis magnisque praesidiis perditis, S.:
multi et varii timores, L.: vectigalīs multos ac stipendiarios liberavit: multae liberae
civitates, republics: multa libera capita,
freemen, L.: multa secunda proelia, victories, L.: multa maiores magna et gravia bella gesserunt: multis suppliciis iustis:
utebatur hominibus improbis multis: prodigia multa foeda, L.—As
subst m., many men, many: multi pecunias
coëgerunt: alter multos fefellit: pro multis
dicere.—The multitude, mass, common people, vulgar: unus de multis esse: orator unus e multis, commonplace: numerari in multis, in the herd (of orators): e multis una sit
tibi, no better than others, O.: sum unus Multorum, H.
—As subst n. (only nom. and acc.), many
things, much: quam multa te deficiant vides: quid multis
moror? many words, T.: ne multa, in short:
quid multa? H.—
II.II. Sing., distributive, many a (poet.):
trudit multā cane Apros in plagas, H.: multā
victimā, V.: multā prece
prosequi, H.—Of quantity, much, abundant, large, considerable,
extensive: exstructa mensa multā carne: multum pro re p.
sanguinem effudistis: multa et lauta supellex: lingua Gallica, quā
multā utebatur, spoke fluently, Cs.: multus
fluens, glibly, H.—In excess, superfluous: supellex modica, non multa, N.: qui in aliquo genere
multus est, prolix.—Frequent, frequently, engaged, busy,
diligent: ad vigilias multus adesse, S.: cum Timaeo multum fuisse: Multa viri virtus animo recursat,
V.—Strong, influential: adeo teneris consuescere multum
est, so strong is habit, V.—Of time, full, late: ad multum diem, till late in the day: multa iam dies
erat, L.: multā nocte, late at
night: multo mane, very early.