nūmen inis, n
2 NV-,
a nod
; hence,
a command, will, authority
: magnum numen unum et idem sentientis senatūs:
Caesareum, O.: adnuite, P.
C., nutum numenque vestrum Campanis, L.—
The divine will, power of the gods, divine sway, supreme authority
: deo, cuius numini parent omnia: di suo numine sua templa
defendunt: Nullum numen habes, si sit prudentia (to Fortune), Iu.—
God-head, divinity, deity, divine majesty
: deorum inmortalium numen placare, Cs.:
numina Palladis, V.: per
Dianae numina, H.—
A divinity, deity, god, goddess
: caeleste, L.: Numina laeva, V.: promissaque numine
firmat, i. e.
by calling to witness
, O.: Vadimus haud numine nostro,
unpropitious
, V.: hospes numinis Idaei,
Iu.: numinis loco habere, Ta.:
violatum Augusti, Ta.—Sing
collect.
: sorores vocat, inplacabile numen, O.