obsecrō āvī, ātus, āre
ob+sacro, to beseech, entreat, implore, supplicate, conjure: cum multis lacrimis: pro fratris salute: te per senectutem suam, conjures you: pro salute meā populum R.: hoc te obsecro, T.: illud unum vos, ne, etc.: pater, obsecro, mi ignoscas, T.: obsecro . . . adhibeatis inisericordiam: te ut omnia perscribas: te, Ne facias, T.: alquem, ut suis fortunis consulat, Cs. —Esp., 1st pers., in colloq. use: Ph. Prodi, male conciliate. Do. Obsecro, I cry you mercy, T.: obsecro, an is est? I pray, T.: sed obsecro te, but I beseech you: obsecro vos, L.