perfectus adj. with comp. and sup.
P. of perficio,
finished, complete, perfect, excellent, accomplished, exquisite
: orator: philosophi: inter Perfectos veteresque
(poëtas) referri, H.: pulchriora
etiam Polycliti et iam plane perfecta (signa): valvae perfectiores: aliquid
perfectius: alqd summum et perfectissimum iudicare.—As
subst
n.
: omne quod ultra Perfectum traheretur, i. e.
too highly wrought
, H.