plūrimus adj. sup.
plus,
most, very much, very many
: placere bonis Quam plurimis, T.:
huius sunt plurima simulacra, Cs.: partes: qui (collis) plurimus Inminet,
in great mass
, V.: tua plurima pietas,
very great
, V.: medio cum plurimus orbe Sol erat,
most oppressive
, O.: plurima quā silva est,
thickest
, O.: per laborem Plurimum,
severe
, H.—
Collect.
: plurimus in Iunonis honore dicet,
many a one
, H.: oleaster, V.: Cicero
S. D. P. Dolabellae (i. e. salutem dicit plurimam): Atticae plurimam salutem,
my best love to
, etc.—As subst
n.
: ut haberet quam plurimum,
as much as possible
: ut in quoquo oratore plurimum esset: quem unum plurimi
fecerat,
esteemed above all
, N.: gravitatis plurimum.
