retineō tinuī, tentus, ēre
re-+teneo,
to hold back, keep back, keep, detain, retain, restrain
: me, T.: concilium
dimittit, Liscum retinet, Cs.: in loco
milites, Cs.: venit id tempus, ut retinendus
esset,
must be kept
(to dinner): biduum tempestate retentus,
detained
, Cs.: nisi iam profecti sunt, retinebis homines:
euntem, O.: consulem,
L.: naves pro bonis Tarquiniorum ab Aristodemo retentae
sunt, i. e.
as security
, L.: manūs ab ore, O.—
To hold fast, keep possession of, retain, keep
: arcum manu: retentā utrāque
nave, Cs.: mansuetudine provinciam:
oppidum, Cs.—Fig.,
to hold in check, keep within bounds, restrain, check, repress
: Pudore liberos, i. e.
control
, T.: cursum in suā potestate:
Gaudia, O.: verba dolore,
O.: quos natura retinere in officio non potuisset: si ab
hostibus metu retenti sumus, L.: lingua
retenta metu, O.: aegre sunt retenti, quin
oppidum inrumperent, Cs.—
To hold fast, keep, retain
: amicos observantiā: gravitatem: ferociam animi in
voltu, S.: proeliorum memoriam,
Cs.: Nec retinent patulae commissa fideliter
aures, H.—
To keep, preserve, maintain, uphold
: retinere in vitā: integram causam: suum ius:
pristinam virtutem, Cs.: caritatem in
pastores: de finibus retentae defensaeque sententiae: vehementer id retinebatur,
ne, etc.,
was insisted on. —To occupy, engross, fix the attention of
: studium in legendo erectum retinetur: animos hominum in
legendo: Ore suo volucrīs vagas, O.