sciō (scībam, old for sciēbam, T.; scībō, old for sciam, T.; scīn', colloq. for scīsne, T.), īvī (sciit, sciēre, L.; scīstī, T., O.; scieram, scierō, scierim, C.; scīsse, scīssem, T., C., L., O.), ītus
2 SAC-,
to know, understand, perceive, have knowledge of, be skilled in
: qui sciam?
T.: quaero qui scias: fecerunt id servi, nec sciente nec
praesente domino: certo: nihil facilius scitu est, L.: ars earum rerum est, quae sciuntur: unam litteram Graecam: litteras: verum
si scire voltis: Nec scire fas est omnia, H.: quod sciam,
for aught I know
: id de Marcello sciri potest,
can be learned
, etc.: qui uti sciat: si sciret regibus uti, H.: vincere scis, L.: Parmenonis scio
esse hanc technicam, T.: quas (leges) scitis
exstare: scire licet hunc lumen rebus nostris futurum,
it is plain that
, etc., L.: scito hoc nos in eo iudicio
consecutos esse, ut, etc.,
be assured
: qui nisi exeunt, scitote hoc futurum, etc.: quod
quicquid cogitant Me scire sentiunt: ego scibo ex hoc quid siet, T.: Sestium quanti faciam: ex quo genere iste sit: scimus, ut Titanas
sustulerit, H.: Qui scis, an, quae iubeam,
sine vi faciat?
T.: scito . . . nec, quando futura sint comitia, sciri:
plus, quam opus est scito, sciet, T.: scire
Latine: fidibus,
to be skilled in music
, T.: de omnibus: quis enim erat qui non
sciret studiosiorem Mithridatem fuisse, etc. (i. e. qui nesciret): tam imperitus, ut non
sciret, etc., Cs.—Of the people,
to ordain, decree
: ut tribunus plebis rogationem ferret sciretque plebs,
uti, etc., L.
