sublīmis e, adj. with comp.
2 LAC-,
uplifted, high, lofty, exalted, elevated
: vertex, V.: montis
cacumen, O.: portae,
V.: Os,
uplifted
(opp. pronus), O.: dum sublimis versūs
ructatur,
gazing upwards
, H.: flagellum,
uplifted
, H.: currus, L.: quanto sublimior Atlas sit montibus, etc.,
Iu.— Plur
n
. as subst: Antiquique memor metuit sublimia
casūs,
lofty flights
, O.—
Borne aloft, uplifted, elevated, raised
: Syrum Sublimen medium adripere, T.
(al. sublimem): campi armis sublimibus ardent,
raised high
, V.: Sublimes in equis redeunt,
V.: (Venus) Paphum sublimis abit,
through the sky
, V.: sublimis abit, L.—
On high, lofty, in a high position
: iuvenem sublimem stramine ponunt, V.:
Tyrio iaceat sublimis in ostro,
O.— Fig.,
lofty, exalted, eminent, distinguished
: Mens, O.: Sublimis,
cupidusque et amata relinquere pernix,
aspiring
, H.: tuis natalibus Inveniet quisquam sublimius?
Iu.—Of style,
lofty, elevated, sublime
: carmina, Iu.; cf. natura,
H.