καθαίρω (καθαρός), aor. (ἐ)κάθηρα, imp. κάθηρον, inf. -ῆραι, part.
-ήραντες: cleanse,
clean; ‘make fair,’ Od. 18.192; w. acc., wash
off or away, Il.
14.171, Od. 6.93; with two
accusatives, Il. 16.667.