previous next

Concord of the adjective attribute.


The normal rule

492. The adjective attribute agrees with its substantive in gender, number, and case.

ἱερὸς λόχος”, Sacred Band.ἱερὰ πόλις”, Sacred city.ἱερὸν πτολίεθρον”, Sacred citadel.ἱεροὶ δόμοι”, Sacred abodes.ἱερὰ χρήματα”, Sacred money.ταμίας ... τῶν ... ἱερῶν χρημάτων”, PLATO, Legg. 759E. “κλαΐδες” (= “κλεῖδες”) ... “ἱερᾶν” (= “ἱερῶν”) “φιλοτάτων”, PIND. P. 9.39. “τὸν ἄνδρα. τὴν γυναῖκα. τὸ παιδίον. οὗτος ἀνήρ. αὕτη γυνή. τοῦτο τὸ παιδίον. παρὼν χρόνος. τὴν μετὰ ταῦτ᾽ ἐξαίφνης γεγονυῖαν πίστιν”, DEM.19.27. βουλὴ δ᾽ μὴ κωλυθεῖσ᾽ ἀκοῦσαι τἀληθῆ παρ᾽ ἐμοῦ”, Ibid. 31. “ἐκ τοῖν λόγοιν τοῖν ἀνδροῖν ἑκατέροιν τοῖν βασανισθέντοιν”, ANTIPHON, 5.49.


Exceptions.

493. Exceptions to the above rule are found in the matter of dual concord and in the employment of the constructio ad sensum instead of formal agreement.

494. Plural adjective with dual substantive.

Occasionally a plural adjective is used with a dual substantive, but not in prose.

HOM. Od. 11.211-2: “ὄφρα ... φίλας περὶ χεῖρε βαλόντε” | “ἀμφοτέρω κρυεροῖο τεταρπώμεσθα γόοιο. 12.228-9: δύο δοῦρε” | “μακρ”(“ά”).

Il. 13.434-5: “τὸν ... Ποσειδάων ἐδάμασσεν” | “θἐλξας ὄσσε φαεινά”. Cf. 616-7: “τὼ δέ οἱ ὄσσε” | “πὰρ ποσὶν αἱματόεντα χαμαὶ πέσον. 16.139: εἵλετο δ᾽ ἄλκιμα δοῦρε. 21.115-6: δ᾽ ἕζετο χεῖρε πετάσσας” | “ἀμφοτέρας”.

495. du/o with a plural substantive.

From HOMER on “δύο” (“δύω”) is found with plural substantives as well as with dual substantives, and the plural is the rule for “δύο” (nominative and accusative) in Attic Prose. Uncommon is the use of “δυοῖν” with a plural,1 and the use of “δύο” (indeclinable) with a substantive in the genitive or the dative plural is rare in the ATTIC ORATORS and in PLATO.2

δύο μὲν υἱεῖς, δύο δὲ θυγατέρες”, ISAE. 2.3. “δύο πλοῖα,LYS. 13.25.δύο ... τράπεζαι37.δύω νύκτας δύο τ᾽ ἤματα,HOM. Od. 9.74.οἱ δὲ δύω σκόπελοι, 12.73. δύο ... γενεαί”, Il. 1.250. “δύω κήρυκας”, 3.116.

προσελθόντων δ᾽ αὐτῷ δυοῖν ἀνδρῶν”, LYCURG.86.πλεονεκτημάτων δυοῖν”, DEM.5.23.

οὐσῶν δ᾽ αὐτῷ δύο θυγατέρων”, DEM.41.3.τῶν δὲ δύο μερῶν”, PLATO, Legg. 848A. “δύω ποταμῶν”, HOM. Od. 10.515. “δύω κανόνεσς”(“ι”), Il. 13.407.

496. Masculine dual forms used generically for the feminine.

The use of the forms “τώ, τοῖν, τούτω, τούτοιν, αὐτώ, αὐτοῖν, τώδε”, and the like, with feminine substantives is no exception to the rule, as these forms are common to all the genders, though there are also special feminine forms, which are preferably used in the genitive and dative.3 In like manner, the masculine dual forms of descriptive adjectives and of participles are sometimes used generically for the feminine.4

ἐρείσατ᾽, παῖ, πλευρὸν ἀμφιδέξιον
ἐμφύντε ῾σξ. αντιγονε ανδ ισμενἐτῷ φύσαντι,

. “ἀθανάτων μετὰ φῦλον ἴτον προλιπόντ᾽ ἀνθρώπους” | “Αἰδὼς καὶ Νέμεσις”, HES. O. et D. 199-200.

497. Agreement according to sense.

There is no recorded exception in prose. In poetry there are occasional exceptions, the real gender, and not the grammatical, being regarded.

χαῖρε, κολλικοφάγε Βοιωτίδιον”, AR. Ach. 872.

AR. Ach. 872 (see above).

AESCHYL. Cho. 893:τέθνηκας, φίλτατ᾽ Αἰγίσθου βία”.

HOM. Il. 22.84: “φίλε τέκνον”.5

498. Variations in participial concord.

For deviations in the concord of the participle, which in its ordinary use differs from the adjective in that it conveys the notion of predication, see 122-4 and other sections under Agreement of the Predicate with the Subject.

499. Deviations in concord of pronouns.

Pronouns that have different forms for different genders and numbers, agree in gender and number with the substantives they represent. But there are frequent variations according to sense, the name of a town, for example, suggesting the inhabitants, or a plural pronoun being used of a generic singular (sometimes the reverse).

ἵνα εἰδῶ εἰ ἐπίστασαι χρὴ ἐραστὴν περὶ παιδικῶν πρὸς αὐτὸν πρὸς ἄλλους λέγειν”, PLATO, Lys. 205A. “ὅτι μὲν γὰρ τῶν ἐπὶ Θρᾴκης μεγίστη πόλις Ὄλυνθος σχεδὸν πάντες ἐπίστασθε. οὗτοι τῶν πόλεων προσηγάγοντο ἐφ᾽ ᾧτε ... συμπολιτεύειν”, XEN. Hell. 5.2.12. “ἢν δὲ παρὰ ταῦτα ἀδικεῖν τις ἐπιχειρῇ, τούτοις Κῦρός τε καὶ ἡμεῖς πολέμιοι ἐσόμεθα”, Cyr. 7.4.5. “ταῦτα προσιόντες συμβουλεύουσι καὶ παραινέουσι ἅσσα αὐτὸς ποιήσας ἐξέφυγε ὁμοίην νοῦσον”, HDT.1.197.

DEM.2.18:εἰ μὲν γάρ τις ἀνήρ ἐστιν ἐν αὐτοῖς οἷος ἔμπειρος πολέμου καὶ ἀγώνων, τούτους μὲν φιλοτιμίᾳ πάντας ἀπωθεῖν αὐτὸν ἔφη”.

ISOC.2.15:μελέτω σοι τοῦ πλήθους, καὶ περὶ παντὸς ποιοῦ κεχαρισμένως αὐτοῖς ἄρχειν”.

PLATO, Conv. 207A-B: “ οὐκ αἰσθάνει ὡς δεινῶς διατίθεται πάντα τὰ θηρία ... περὶ τὴν τροφὴν τοῦ γενομένου, καὶ ἕτοιμά ἐστιν ὑπὲρ τούτων” (sc. “τῶν γενομένων”) “καὶ διαμάχεσθαι ... καὶ ὑπεραποθνῄσκειν”. Lys. 204E 205 A (see above). Phaedr. 233 A-B: “καὶ μὲν δὴ βελτίονί σοι προσήκει γενέσθαι ἐμοὶ πειθομένῳ ἐραστῇ: ἐκεῖνοι μὲν γὰρ καὶ παρὰ τὸ βέλτιστον τά τε λεγόμενα καὶ τὰ πραττόμενα ἐπαινοῦσι ... ἐὰν δ᾽ ἐμοὶ πείθῃ κτἑ”. Rpb. 599 E:σὲ δὲ τίς αἰτιᾶται πόλις νομοθέτην ἀγαθὸν γεγονέναι καὶ ς φᾶς ὠφεληκέναι”;

XEN. An. 1.4.8: “οὐδ᾽ ἐρεῖ οὐδεὶς ὡς ἐγὼ ἕως μὲν ἂν παρῇ τις χρῶμαι, ἐπειδὰν δὲ ἀπιέναι βούληται, συλλαβὼν καὶ αὐτοὺς κακῶς ποιῶ καὶ τὰ χρήματα ἀποσυλῶ”. Cyr. 1.2.2: “ἤν δέ τις τούτων τι παραβαίνῃ, ζημίαν αὐτοῖς ἐπέθεσαν”. 7.4.5 (see above). Hell. 5.2.12 (see above). Hiero, 2.13: “ἄν τι πάθωσι κακὸν ..., λυποῦνται ἐπὶ τούτοις. 3.4: ὅταν γε ἀφροδισιασθῇ κατὰ συμφοράν τινα γυνή, οὐδὲν ἧττον τούτου ἕνεκεν τιμῶσιν αὐτὰς οἱ ἄνδρες”.

THUC.1.136.1: δὲ Θεμιστοκλῆς ... φεύγει ... ἐς Κέρκυραν, ὢν αὐτῶν” (sc. “Κερκυραίων”) “εὐεργέτης”.

HDT.1.197(see above). 2.90: “ὃς δ᾽ ἂν ... ὑπὸ κροκοδείλου ἁρπασθεὶς ... φαίνηται τεθνεώς, κατ᾽ ἣν ἂν πόλιν ἐξενειχθῇ, τούτους πᾶσα ἀνάγκη ἐστὶ ταριχεύσαντας αὐτὸν ... θάψαι ἐν ἱρῇσι θήκῃσι. 8.121: τραπόμενοι ἐς Κάρυστον καὶ δηιώσαντες αὐτῶν τὴν χώρην, ἀπαλλάσσοντο ἐς Σαλαμῖνα”.

κόμιζε διὰ μέσης με Θηβαίας χθονός:
μόνος γάρ εἰμ᾽ αὐτῶν ἀνὴρ τολμῶν τόδε

.

ὅστις γὰρ αὐτὸς φρονεῖν μόνος δοκεῖ,
γλῶσσαν, ἣν οὐκ ἄλλος, ψυχὴν ἔχειν,
οὗτοι διαπτυχθέντες ὤφθησαν κενοί

. O. C. 942:αὐτούς” refers to “πόλιν”, v. 939.

500. Agreement with a synonym.

The tendency of the Greek language to sudden changes of subject without the mention by name of the new subject (compare 71), is largely responsible for the few instances that are cited of the agreement of a pronoun with the gender of some synonymous word, instead of with the natural or the grammatical gender of the word that the pronoun represents.

SOPH. Ph. 755-9: NE. “δεινόν γε τοὐπίσαγμα τοῦ νοσήματος”. | “ΦΙ. δεινὸν γὰρ οὐδὲ ῥητόν: ἀλλ᾽ οἴκτιρέ με”. | NE. “τί δῆτα δράσω; ΦΙ. μή με ταρβήσας προδῷς:” | “ἥκει γὰρ αὕτη διὰ χρόνου πλάνοις ἴσως” | “ὡς ἐξεπλήσθη”. (Philoctetes does not take up the “νόσημα” idea, but returns with the word “αὕτη” to the “νόσος” of 734: “τῆς παρεστώσης νόσου”. So 765: “τῆς νόσου”. The “νόσος” of our passage is personified as elsewhere in Sophocles.) Tr. 984-7: “ποῖ γᾶς ἥκω; παρὰ τοῖσι βροτῶν” | “κεῖμαι πεπονημένος ἀλλήκτοις” | “ὀδύναις; οἴμοι ἐγὼ τλάμων”. | “ δ᾽ αὖ μιαρὰ” (sc. “νόσος”. Cf. “νόσον”, 981) “βρύκει”.

HOM. Il. 11.237-8: “ἐτράπετ᾽ αἰχμή:” | “καὶ τό γε” (sc. “ἔγχος”. Cf. 233) “χειρὶ λαβών. 21.166-8: τῷ δ᾽ ἑτέρῳ” (sc. “δουρί”) “μιν ... βάλε ... ” (sc. “μελίη”. Cf. 162 and 169) “δ᾽ ὑπὲρ αὐτοῦ” | “γαίῃ ἐνεστήρικτο, λιλαιομένη χροὸς ἆσαι”.

501. Neuter pronouns referring to masculine or feminine substantives.

Not an exception to the rule of concord is the case of a neuter pronoun referring to a masculine or feminine substantive regarded as a thing. Cf. 126. In most of the instances cited, however, the reference is rather to some thought implied in the substantive than to the substantive itself.

ἐπειδὴ τοίνυν αὐτὴ ἀρετὴ πάντων ἐστί, πειρῶ ... ἀναμνησθῆναι, τί αὐτό φησι Γοργίας εἶναι”, PLATO , Meno, 73 C; Since the same virtue belongs to all (resides in all), try to recall what Gorgias says it (the thing itself, the essence of it) is.δόξης ἐπιθυμεῖ καὶ τοῦτ᾽ ἐζήλωκε”, DEM.2.15; He is eager for glory, and has made that his passion.

DEM.2.15(see above). 18.68: “ὥστε” (sc. “Φίλιππον”) “τῆς τῶν Ἑλλήνων ἀρχῆς ἐπιθυμῆσαι καὶ τοῦτ᾽” (sc. “τὸ τῶν Ἑλλήνων ἄρξαι”) “εἰς τὸν νοῦν ἐμβαλέσθαι. 20.140: φύσει κακίας σημεῖόν ἐστιν φθόνος, καὶ οὐκ ἔχει πρόφασιν δι᾽ ἣν ἂν τύχοι συγγνώμης τοῦτο” (sc. “τὸ φθονεῖν”) “πεπονθώς”.

ISOC.6.15:οὐδὲ πώποτε δὲ λόγους ἀγαπήσας, ἀλλ᾽ ἀεὶ νομίζων τοὺς περὶ τοῦτο” (this sort of thing) “διατρίβοντας ἀργοτέρους εἶναι πρὸς τὰς πράξεις”.

PLATO, Gorg. 484C:φιλοσοφία γάρ τοί ἐστιν, Σώκρατες, χαρίεν, ἄν τις αὐτοῦ μετρίως ἅψηται ἐν τῇ ἡλικίᾳ” (the “αὐτοῦ” in view of the “χαρίεν”). Meno, 73 C (see above). Politic. 300 D: “οὐκοῦν ἀνὴρ ὁστισοῦν εἷς πλῆθος ὁτιοῦν, οἷς ἂν νόμοι κείμενοι τυγχάνωσι, παρὰ ταῦτα ὅταν ἐπιχειρήσωσι ποιεῖν ὡς βέλτιον ἕτερον, ταὐτὸν δρῶσι κτἑ”. Protag. 357 C: “ὡμολογοῦμεν ἐπιστήμης μηδὲν εἶναι κρεῖττον, ἀλλὰ τοῦτο ἀεὶ κρατεῖν ... καὶ ἡδονῆς καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων”. Rpb. 381 A-B: “πᾶν δὴ τὸ καλῶς ἔχον φύσει τέχνῃ ἀμφοτέροις ἐλαχίστην μεταβολὴν ὑπ᾽ ἄλλου ἐνδέχεται”. 583 E: “ μεταξὺ ἄρα νῦν δὴ ἀμφοτέρων ἔφαμεν εἶναι, τὴν ἡσυχίαν, τοῦτό ποτε ἀμφότερα ἔσται, λύπη τε καὶ ἡδονή”. Theaet. 176 B:οὐχ ὧν ἕνεκα οἱ πολλοί φασι δεῖν πονηρίαν μὲν φεύγειν, ἀρετὴν δὲ διώκειν, τούτων χάριν τὸ μὲν ἐπιτηδευτέον, τὸ δ᾽ οὔ”.

XEN. Cyr. 3.3.50: “οὐκ ἂν οὖν τοξότας γε” (sc. “ποιήσειεν ἂν ἀγαθοὺς καλὴ παραίνεσις”), “εἰ μὴ ἔμπροσθεν τοῦτο μεμελετηκότες εἶεν” (had such practice). Hiero, 9.9: “εἰ δὲ καὶ ἐμπορία ὠφελεῖ τι πόλιν, τιμώμενος ἂν πλεῖστα τοῦτο ποιῶν καὶ ἐμπόρους ἂν πλείους ἀγείροι”.

THUC.1.6.5:ἔτι δὲ καὶ ἐν τοῖς βαρβάροις ἔστιν οἷς νῦν ... πυγμῆς καὶ πάλης ἆθλα τίθεται, καὶ διεζωμένοι τοῦτο δρῶσι.6.10.2:ἡσυχαζόντων μὲν ὑμῶν ὀνόματι σπονδαὶ ἔσονταιοὕτω γὰρ ἐνθένδε τε ἄνδρες ἔπραξαν αὐτὰ” (schemes) “καὶ ἐκ τῶν ἐναντίωνσφαλέντων δέ που κτἑ”. 6.96.1:διενοοῦντο τὰς προσβάσεις αὐτῶν” (sc. “τῶν Ἐπιπολῶν”) “φυλάσσειν ὅπως μὴ κατὰ ταῦτα λάθωσι σφᾶς ἀναβάντες οἱ πολέμιοι”.

HDT.3.82:τριῶν γὰρ προκειμένων καὶ πάντων τῷ λόγῳ ἀρίστων ἐόντων, δήμου τε ἀρίστου καὶ ὀλιγαρχίης καὶ μουνάρχου, πολλῷ τοῦτο προέχειν λέγω: ἀνδρὸς γὰρ ἑνὸς τοῦ ἀρίστου οὐδὲν ἄμεινον ἂν φανείη” (“τοῦτο” is natural because of the “τριῶν” which precedes and the “οὐδέν” which follows).

AR. Pl. 522-4: “οὐδ᾽ ἔσται ... οὐδεὶς οὐδ᾽ ἀνδραποδιστὴς” | ... “τίς γὰρ πλουτῶν ἐθελήσει” | ... “τοῦτο ποιῆσαι”;

502. Plural of neuter pronouns for the singular.

Neuter pronouns are often used in the plural where we might expect the singular.6

ἐφιέντων” (sc. “ἡμῶν”) “δυοῖν θάτερα, πείθειν ἡμᾶς ποιεῖν, τούτων οὐδέτερα ποιεῖ”, PLATO , Crito, 52 A; Although we leave it to him to do one of two things, either to persuade us or to do (our bidding), he does neither.

DEM.19.72:ἐστὶ δὲ ταῦτα7 γέλως, μᾶλλον δ᾽ ἀναισχυντία δεινή”.

ISAE. 1.22: “καὶ δυοῖν τοῖν ἐναντιωτάτοιν θάτερα μέλλοντες, τὴν οὐσίαν ἕξειν βεβαιοτέραν ἐκείνῳ μὴ ποιήσαντες ἀπεχθήσεσθαι, τὴν ἀπέχθειαν εἵλοντο μᾶλλον ταύτης τῆς δωρεᾶς. 3.58: οὐκοῦν δυοῖν τὰ ἕτερα προσῆκε τῇ γυναικί, ζῶντι τῷ Ἐνδίῳ ἀμφις βητῆσαι τῶν πατρῴων, ἐπειδὴ τετελευτηκὼς ἦν εἰσποίητος, τῶν τοῦ ἀδελφοῦ τὴν ἐπιδικασίαν ἀξιοῦν ποιεῖσθαι”.

LYS. 4.7:νῦν δὲ ὁμολογούμεθα πρὸς παῖδας καὶ αὐλητρίδας καὶ μετ᾽ οἴνου ἐλθόντες. ὥστε πῶς ταῦτ᾽ ἐστὶ πρόνοια;

PLATO , Crito, 52 A (see above). Phaedo 62 D:ἀλλ᾽ ἀνόητος μὲν ἄνθρωπος τάχ᾽ ἂν οἰηθείη ταῦτα, φευκτέον εἶναι ἀπὸ τοῦ δεσπότου”. Phileb. 43 D-E: “ΣΩ. τίθει ... τὸ μὲν χρυσόν, τὸ δ᾽ ἄργυρον, τρίτον δὲ μηδέτερα τούτων. ΠΡΩ. κεῖται. ΣΩ. τὸ δὲ μηδέτερα τούτων ἔσθ̓ ἡμῖν ὅπως θάτερα γένοιτ᾽ ἄν, χρυσὸς ἄργυρος”;

XEN. An. 1.9.24: “τὸ μὲν τὰ μεγάλα νικᾶν τοὺς φίλους εὖ ποιοῦντα οὐδὲν θαυμαστόν ... τὸ δὲ τῇ ἐπιμελείᾳ περιεῖναι τῶν φίλων καὶ τῷ προθυμεῖσθαι χαρίζεσθαι, ταῦτα ἔμοιγε μᾶλλον δοκεῖ ἀγαστὰ εἶναι” (“οὐδὲν θαυμαστόν” singular and “ταῦτα” plural), Conv. 2.19: “ἐλθὼν οἴκαδε ὠρχούμην μὲν οὔ, οὐ γὰρ πώποτε τοῦτ᾽ ἔμαθον, ἐχειρονόμουν δέ: ταῦτα γὰρ ἠπιστάμην” (“ταῦτα” side by side with “τοῦτο”).

THUC.2.41.2:καὶ ὡς οὐ λόγων ... κόμπος τάδε” (the statements just made) “μᾶλλον ἔργων ἐστὶν ἀλήθεια, αὐτὴ δύναμις τῆς πόλεως ... σημαίνει”. Cf. 6.77.1:δεῖξαι αὐτοῖς ὅτι οὐκ Ἴωνες τάδε εἰσὶν οὐδ᾽ Ἑλλησπόντιοι καὶ νησιῶται ... ἀλλὰ Δωριῆς ἐλεύθεροι” .

HDT.7.14:ἤν περ μὴ αὐτίκα στρατηλατέῃς, τάδε τοι ἐξ αὐτῶν ἀνασχήσει: “ὡς καὶ μέγας καὶ πολλὸς ἐγένεο ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ, οὕτω καὶ ταπεινὸς ὀπίσω κατὰ τάχος ἔσεαι”.”

COM. Eriph.3.559:τάδ᾽ οὐ Κόρινθος οὔτε Λαΐς, Σύρε”.

AR. Nub. 1299:ταῦτ᾽ οὐχ ὕβρις δῆτ᾽ ἐστίν;

ὄμνυμ᾽ ἐπὶ τούτοις πᾶσι νικᾶν τοῖς κριταῖς
καὶ τοῖς θεαταῖς πᾶσιν

. Ran. 21: “εἶτ᾽ οὐχ ὕβρις ταῦτ᾽ ἐστὶ καὶ πολλὴ τρυφή”;

EUR. Andr. 168-9: “οὐ γάρ ἐσθ᾽ Ἕκ:τωρ τάδε”, | “οὐ Πρίαμος οὐδὲ χρυσός, ἀλλ᾽ Ἑλλὰς πόλις”. Cycl. 63: “οὐ τάδε Βρόμιος, οὐ τάδε χοροί”. Hipp. 474-5: “οὐ γὰρ ἄλλο πλὴν ὕβρις” | “τάδ᾽ ἐστί, κρείσσω δαιμόνων εἶναι θέλειν”. Tro. 99100: “οὐκέτι Τροία” | “τάδε”.

SOPH. O. C. 883:ἆρ᾽ οὐχ ὕβρις τάδε” ; 1729:θέμις δὲ πῶς τάδ᾽ ἐστί;

HOM. Od. 1.226: “οὐκ ἔρανος τάδε γ᾽ ἐστίν”.

Il. 8.362-3: “οὐδέ τι τῶν μέμνηται, οἱ μάλα πολλάκις υἱὸν” | “τειρόμενον σώεσκον ὑπ᾽ Εὐρυσθῆος ἀέθλων”.

For “καὶ ταῦτα”, see under “οὗτος”.

For Attraction of the Demonstrative by the Predicate, see 127.

For Attraction of the Article, see 574.635.

503. Agreement of common adjective attribute.

The common adjective attribute of two or more substantives agrees with the nearest. Exceptions are explicable.

σῖτος πολὺς καὶ πρόβατα”, XEN. An. 2.4.27; Much bread-stuff and small cattle (sheep). “πολλαὶ κριθαὶ καὶ πυροί”, Ibid. 7.1.13; Much barley and wheat.

DEM.18.271:δεινὰ πεπόνθασι ... καὶ πόλεις ὅλαι καὶ ἔθνη”. 1.19: “μηδεμίαν μήτε χάριν μήτ᾽ ἄνδρα. 25.68: τῶν ὑπαρχόντων νόμων καὶ πολιτείας” (481).

LYS.[6]. 47:ἀναμνήσθητε δὲ καὶ αὐτοὶ ἐξὅσων κακῶν καὶ πολέμου ὑμᾶς αὐτοὺς περιεποιήσατε” . 13.95:μηδαμῶς ... μήτε τέχνῃ μήτε μηχανῇ μηδεμιᾷ” .

PLATO, Legg. 838A:ὅταν ἀδελφὸς ἀδελφή” (= “ἀδελφοί”) “τῳ γένωνται καλοί” (480). Rpb. 459 C:συχνῷ τῷ ψεύδει καὶ τῇ ἀπάτῃ”.

XEN. An. 1.5.6: “ δὲ σίγλος δύναται ἑπτὰ βολοὺς καὶ ἡμιωβόλιον Ἀττικούς” (concord due to “ἑπτά”). 2.4.27 (see above). 7.1.13 (see above).

THUC.1.102.4:καὶ πρὸς Θεσσαλοὺς ἅμα ἀμφοτέροις οἱ αὐτοὶ ὅρκοι καὶ ξυμμαχία κατέστη.2.49.8:ἐς ἄκρας χεῖρας καὶ πόδας.6.49.4:οὔτε πλοῦν πολὺν οὔτε ὁδόν” .

HDT.3.82:τριῶν γὰρ προκειμένων καὶ πάντων τῷ λόγῳ ἀρίστων ἐόντων, δήμου τε ἀρίστου καὶ ὀλιγαρχίης καὶ μουνάρχου”.

AR. Lys. 1134:Ἕλληνας ἄνδρας καὶ πόλεις ἀπόλλυτε” . Ran. 470-2: “τοία Στυγός σε μελανοκάρδιος πέτρα” | “Ἀχερόντιός τε σκόπελος αἱματοσταγὴς” | “φρουροῦσι, Κωκυτοῦ τε περίδρομοι κύνες, κτἑ”.

AESCHYL. Eum. 437-8: “λέξας δὲ χώραν καὶ γένος καὶ ξυμφορὰς” | “τὰς σάς”. Pers.227:παιδὶ καὶ δόμοις ἐμοῖσι τήνδ᾽ ἐκύρωσας φάτιν”.

THEOGN. 87: “μή μ᾽ ἔπεσιν μὲν στέργε, νόον δ᾽ ἔχε καὶ φρένας ἄλλας. 860: πολλοὺς ἀσπασμοὺς καὶ φιλότητας ἔχω”.

HOM. Od. 2.123: “βίοτόν τε τεὸν καὶ κτήματ᾽ ἔδονται. 19.406: γαμβρὸς ἐμὸς θυγάτηρ τε” (12).

Il. 2.136: “ἡμέτεραί τ᾽ ἄλοχοι καὶ νήπια τέκνα”. 6.211:ταύτης τοι γενεῆς τε καὶ αἵματος εὔχομαι εἶναι” . 9.466: “πολλὰ δὲ ἴφια μῆλα καὶ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς”. But 11.244-5: “πρῶθ᾽ ἑκατὸν βοῦς δῶκεν, ἔπειτα δὲ χίλι᾽ ὑπέστη”, | “αἶγας ὁμοῦ καὶ ὄις, τά οἱ ἄσπετα ποιμαίνοντο, χίλι”(“α”) agrees with “μῆλα” understood, which becomes more evident by comparing Od. 9.183-4: “ἔνθα δὲ πολλὰ” | “μῆλ̓, ὄιές τε καὶ αἶγες, ἰαύεσκον. 13.287: οὐδέ κεν ἔνθα τεόν γε μένος καὶ χεῖρας ὄνοιτο” (78). 14.73: “ἡμέτερον δὲ μένος καὶ χεῖρας ἔδησεν”.

504. Repetition of the common attribute.

The common attribute may be repeated for emphasis or rhetorical balance. So with “καὶ ... καί, μὲν ... δέ”.

ᾤετο κτήσεσθαι ἐκ τούτων ὄνομα μέγα καὶ δύναμιν με γάλην”, XEN. An. 2.6.17; He thought that he should acquire from this a great name and great power.ἐξωπλίζετο” (sc. “ στρατός”) “πολλοῖς μὲν καὶ καλοῖς χιτῶσι, πολλοῖς δὲ καὶ καλοῖς θώραξι καὶ κράνεσιν”, Cyr. 6.4.1; The army accoutred itself with many fine tunics, many fine corselets and helmets.

DEM.18.27:πολλῶν μὲν χρημάτων, πολλῶν δὲ στρατιωτῶν εὐπορήσας. 19.226: τοσαύτην κωφότητα καὶ τοσοῦτο σκότος. 227: ἓν ... σῶμ᾽ ἔχων καὶ ψυχὴν μίαν”. Cf. 22.66 (= 24.173): “πολλῶν μὲν στρατηγῶν ἠδικηκότων τὴν πόλιν, πολλῶν δὲ ῥητόρων”.

PLATO, Cratyl. 436D:δεῖ δὴ περὶ τῆς ἀρχῆς παντὸς πράγματος παντὶ ἀνδρὶ τὸν πολὺν λόγον εἶναι καὶ τὴν πολλὴν σκέψιν”.

XEN. An. 2.6.17 (see above). Conv. 4.47: “πᾶσαι ... αἱ πόλεις καὶ πάντα τὰ ἔθνη”. Cyr. 1.5.9: “πολὺν μὲν ὄλβον, πολλὴν δὲ εὐδαιμονίαν”. 6.4.1 (see above).

THUC.6.20.4:πολλοὶ μὲν γὰρ ὁπλῖται ἔνεισι καὶ τοξόται καὶ ἀκοντισταί, πολλαὶ δὲ τριήρεις καὶ ὄχλος πληρώσων αὐτάς”.

HDT.5.30:ἔχων στρατιήν τε πολλὴν καὶ πολλὰς νέας. 47: συνέσπετο οἰκηίῃ τε τριήρεϊ καὶ οἰκηίῃ ἀνδρῶν δαπάνῃ”.

SOPH. El. 87-90: “ὥς μοι” | “πολλὰς μὲν θρήνων ᾠδάς”, | “πολλὰς δ᾽ ἀντήρεις ᾔσθου” | “στέρνων πληγάς”.

AESCHYL. Suppl. 1006-7: “πρὸς ταῦτα μὴ πάθωμεν ὧν πολὺς πόνος”, | “πολὺς δὲ πόντος οὕνεκ᾽ ἠρόθη δορί”.

THEOGN. 1051-2: “μή ποτ᾽ ἐπειγόμενος πρήξῃς χρέος, ἀλλὰ βαθείῃ” | “σῇ φρενὶ βούλευσαι σῷ ἀγαθῷ τε νόῳ”.

HOM. Od. 11.202-3: “ἀλλά με σός τε πόθος σά τε μήδεα, φαίδιμ᾽ Ὀδυσσεῦ, σή τ᾽ ἀγανοφροσύνη μελιηδέα θυμὸν ἀπηύρα” (473).


Position of the adjective attribute.

505. The adjective attribute precedes the substantive. This, which is the original position, so often yields to rhythmical and rhetorical considerations that a sharp difference between the order, attribute and substantive, and the order, substantive and attribute, cannot be formulated.

μικρᾶς ζημίας ἀξίουςLYS. 1.3 ; Deserving [only] a SLIGHT penalty.οἰκονόμος δεινή,Ibid. 7 ; A clever HOUSEKEEPER. “ἓν ... σῶμ᾽ ἔχων καὶ ψυχὴν μίαν”, DEM.19.227; Having (but) ONE body and ONE soul (504, chiasm). “ἐπέων ματαίων”, HDT.7.11, but “μάταια ἔπεαHDT., 15. λόγον οὐδένα ἐποιέετο”, HDT.7.13, but “ἐν οὐδενὶ λόγῳ ποιήσεταιHDT., 16. εἶς ἀνὴρ οὐδεὶς ἀνήρ”, PROV.

DEM.8.28:μικρόν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μικρὸν πινάκιον ταῦτα πάντ᾽ ἐπισχεῖν δύναιτ᾽ ἄν. 15.23: βάρβαρον ἄνθρωπον” (31). 18.20: “πόλεμον συνεχῆ καὶ μακρὸν πολεμούντων ὑμῶν ... οὔτε χρήμασιν οὔτε σώμασιν ... συνελάμβανον” (plural) “ὑμῖν. 22: μετὰ κοινοῦ συνεδρίου τῶν Ἑλλήνων. 30: τρεῖς ὅλους μῆνας ... ἡμερῶν δέκα, ἴσως δὲ τριῶν τεττάρων. 34: λόγον οὐδέν” (“α”). 44: “δυνάμεις πολλὰς καὶ μεγάλας. 19.196: Ὀλυνθίαν γυναῖκα” (31). 19.227 (see above). 23.75: “δύο προσθῆκαι” (111). 31.7: “ὀγδοήκοντα μναῖ” (124).

ISOC.7.46:δύο τρόποι” (111).

ISAE. 8.7: “ἐξ ἧς αὐτῷ ἐγιγνέσθην υἱεῖς δύο” (110).

LYS.1.3 (see above). Ibid. 7:οἰκίδιον ... διπλοῦν” . 10:πολὺν χρόνον” . 22:ἡμέραι τέσσαρες πέντε” . 12.11:τετρακοσίους κυζικηνούς” (32). 13.37:δύο δὲ τράπεζαι” . 32.6:τριάκοντα στατῆρας Κυζικηνούς” (32).

ANTIPHON, 1.14: “ἀνὴρ καλός τε καὶ γαθός” (31). 2, “δ, 5: θερμὸν καὶ” “ἀνδρεῖον ἄνθρωπον” (31). 5.91: “ἐν ... ἀκεστῷ πράγματι” (78). 6.42: “δύο μῆνες” (111).

PLATO, Gorg. 470C:φίλον ἄνδρα” (31). Legg. 846 D:ἀνδρὸς ἐπιχωρίου” (31). Menex. 247 D:θνητῷ ἀνδρί” (31). Phaedr. 227 A: φίλε Φαῖδρε” (17). Ibid. D: “ βέλτιστε Σώκρατες” (17). Protag. 316 B: “οἰκίας μεγάλης τε καὶ εὐδαίμονος”. Ibid. C: “ξένον ἄνδρα” (31). Rpb. 331 C:φίλου ἀνδρός” (31). 334 A: “ὅτου τις ἄρα δεινὸς φύλαξ, τούτου καὶ φὼρ δεινός” (Chiasm. Cf. ibid.:εἰ ἄρα δίκαιος ἀργύριον δεινὸς φυλάττειν, καὶ κλέπτειν δεινός”). 343 D: “δίκαιος ἀνὴρ ἀδίκου πανταχοῦ ἔλαττον ἔχει”. 353 E: “ἀνάγκη ἄρα κακῇ ψυχῇ κακῶς ἄρχειν”. PLAT. Soph. 230C: παῖ φίλε” (17).

XEN. An. 1.7.10: “ἀριθμὸς ἐγένετο τῶν μὲν Ἑλλήνων ἀσπὶς μυρία καὶ τετρακοσία” (56). 2.2.12: “δύο τριῶν ἡμερῶν. 17: κραυγὴν πολλήν. 2.3.14: ἐνῆν δὲ σῖτος πολὺς καὶ οἶνος φοινίκων. 6.4.23: εἰς δισχιλίους ἀνθρώπους” (27). Cyr. 1.5.9: “πολὺν μὲν ὄλβον, πολλὴν δὲ εὐδαιμονίαν, μεγάλας δὲ τιμάς”. Oec. 21.8: “μεγάλῃ χειρί” (56).

THUC.3.20.2:ἐς δὲ ἄνδρας διακοσίους καὶ εἴκοσι” (27). 3.82.4:τόλμα μὲν γὰρ ἀλόγιστος ἀνδρία φιλέταιρος ἐνομίσθη” (65). 3.96.3:πολλῇ χειρί” (56). 4.16.1:δύο χοίνικας” (47). 6.22:πεφρυγμένας κριθάς” (47).

HDT.1.80:πολλῇ χειρί” (56). 195: “ἐσθῆτι δὲ τοιῇ δε χρέωνται, κιθῶνι ποδηνεκέι λινέῳ” (after), “καὶ ἐπὶ τοῦτον ἄλλον εἰρίνεον” (before) “κιθῶνα ἐπενδύνει” (78). 3.53: “χρῆμα σφαλερόν” (40). 5.30: “πυνθάνομαι γὰρ ὀκτακισχιλίην ἀσπίδα” (56) “Ναξίοισι εἶναι καὶ πλοῖα μακρὰ πολλά”. Ibid.:ἔχων στρατιήν τε πολλὴν καὶ πολλὰς νέας” (504). 64: “ὑπὲρ τεσσεράκοντα ἄνδρας” (27). 96: “πᾶν χρῆμα” (40). 7.8, “γ”): “δούλιον ζυγόν”. 11 (see above). 13: “λόγον οὐδένα ... οὐδένα χρόνον”. 15 (see above). 16, “γ”) (see above). 41: “χίλιοι μὲν ... ῥοιὰς εἶχον χρυσέας ... οἱ δὲ εἰνακισχίλιοι ... ἀργυρέας ῥοιὰς εἶχον”.

AR. Ach. 74-5: “ἐξ ὑαλίνων ἐκπωμάτων καὶ χρυσίδων” | “ἄκρατον οἶνον ἡδύν. 80: ἔτει τετάρτῳ. 82: ὀκτὼ μῆνας ... χρυσῶν ὀρῶν. 197: σιτί᾽ ἡμερῶν τριῶν”. Av. 626:πυροὺς ὀλίγους” (47). Lys. 511:μέγα πρᾶγμα” (40). 1099:ταχεῖ πεδίλῳ” .

EUR. Heracl. 275-6: “πολλὴν ... αἰχμήν” (56). 337: “πολλῇ ... χειρί” (56). Hipp. 11: “Ἱππόλυτος, ἁγνοῦ Πιτθέως παιδεύματα” (52). Ion, 192: “χρυσέαις ἅρπαις” (52). I. A. 78: “ὅρκους παλαιούς. 315: ἐκ χερῶν ἐμῶν”. I. T. 365: “νυμφεύματ᾽ αἰσχρά”. Or. 70:ἄπορον χρῆμα” (40). Phoen. 78: “πολλὴν ... ἀσπίδ”(“α”) (56). fr. 243:ὀλίγον ἄλκιμον δόρυ” (56).

SOPH. Ai. 231:κελαινοῖς ξίφεσιν” (52). Ant. 650:ψυχρὸν παραγκάλισμα” (41).

κοὔτοι νόσον γ᾽ πακτὸν ἐξαρούμεθα
θεοῖσι δυσμαχοῦντες

(55).

AESCHYL. Ag. 1041:δουλίας μάζης. 1257: Αύκει᾽ Ἄπολλον” (24). Cho. 1028: “πατροκτόνον μίασμα”.

δῖος αἰθὴρ καὶ ταχύπτεροι πνοαί
ποταμῶν τε πηγαὶ ποντίων τε κυμάτων
ἀνήριθμον γέλασμα, παμμῆτόρ τε γῆ

(12). 210:πολλῶν ὀνομάτων μορφὴ μία” . 329:γλώσσῃ ματαίᾳ ζημία προστρίβεται” .

PIND. O. 7.19: “Ἀργείᾳ σὺν αἰχμᾷ” (56). P. 1.19: “στέρνα λαχνάεντα” (50). 4.1: “παρ᾽ ἀνδρὶ φίλῳ” (31). 9.6: “ἔνεικέ τε χρυσέῳ παρθένον ἀγροτέραν δίφρῳ”.

ARCHIL.4.3:ἄγρει δ᾽ οἶνον ἐρυθρὸν ἀπὸ τρυγός. 9.3: πολυφλοίσβοιο θαλάσσης. 5: ἀνηκέστοισι κακοῖσιν. 6: κρατερὴν τλημοσύνην. 8: αἱματόεν δ᾽ ἕλκος. 10: γυναικεῖον πένθος. 11.1: πολιῆς ἁλός. 2: γλυκερὸν νόστον. 12.1: χαρίεντα μέλεα”, etc. 21.2: “ὕλης ἀγρίης”.

HOM. Od. 11.61: “ἆσέ με δαίμονος αἶσα κακὴ καὶ ἀθέσφατος οἶνος” (473). 323: “Ἀθηνάων ἱεράων” (49). 12.341: “δειλοῖσι βροτοῖσι” (45). 24.249: “ἀγαθὴ κομιδή. 286: ξενίῃ ἀγαθῇ”.

Il. 1.418: “κακῇ αἴσῃ. 2.235: κάκ᾽ ἐλέγχε”(“α”) (41). 3.17: “καμπύλα τόξα” (52). 108: “ὁπλοτέρων ἀνδρῶν” (31). 14.238: “καλὸν θρόνον” (52). 16.3: “δάκρυα θερμὰ χέων ὥς τε κρήνη μελάνυδρος”. For details of Homeric usage, see La Roche, W. St., xix (1897), pp. 161-88.

506. Separation of attribute from substantive.

The attribute may be separated from its substantive by one or more words.

Removal often increases the emphasis, the mind being thus forced to recall or await the substantive. So numerals are often put at a distance as if for the convenience of adding. The interval is seldom excessive in prose. In poetry, on the other hand, it is sometimes very considerable, and sometimes the conception seems rather predicative than attributive, but the rhythm aids in bridging the chasm. The beginnings of verses are really near. So PIND. O. 6.1-2, cited below. But compare P. 9.5-6, O. 11.19-21 (both cited below), and especially O. 12.5-6, and see the editor's notes on those passages.

πλεονέκτημ᾽ ἄνδρες Ἀθηναῖοι μέγ᾽ ὑπῆρξεν Φιλίππῳ”, DEM.18.60; An advantage, a great advantage did Philip have to start with.ἔδοξαν πολεμίους ὁρᾶν ἱππέας”, XEN. An. 2.2.14.

DEM.1.1:ἀντὶ πολλῶν ἂν ἄνδρες Ἀθηναῖοι χρημάτων ὑμᾶς ἑλέσθαι νομίζω, εἰ κτἑ”. 18.60 (see above).

LYS.1.22:μεγάλοις ὑμῖν τεκμηρίοις ἐπιδείξω” .

PLATO, Gorg. 448E:ἐρομένου Χαιρεφῶντος τίνος Γοργίας ἐπιστήμων τέχνης”. 449 C-D: “ῥητορικῆς γὰρ φῂς ἐπιστήμων τέχνης εἶναι”. 453 D: “καὶ ἄλλοι εἰσὶ ζωγράφοι”. Ion 534 B:κοῦφον γὰρ χρῆμα ποιητής ἐστι” (40).

XEN. An. 2.1.19: “μηδεμία σωτηρίας ἐστὶν ἐλπίς. 2.2.12: ὀλίγῳ μὲν γὰρ στρατεύματι οὐ τολμήσει ἐφέπεσθαι: πολὺν δ᾽ ἔχων στόλον οὐ δυνήσεται ταχέως πορεύεσθαι”. 2.2.14 (see above). Mem. 1.2.11: “ἀλλὰ μὴν καὶ συμμάχων μὲν βιάζεσθαι τολμῶν δέοιτ᾽ ἂν οὐκ ὀλίγων”.

THUC.6.20.2:ἐπὶ γὰρ πόλεις, ὡς ἐγὼ ἀκοῇ αἰσθάνομαι, μέλλομεν ἰέναι μεγάλας.6.25.2:ὁπλίταις δὲ τοῖς ξύμπασιν Ἀθηναίων καὶ τῶν ξυμμάχων πεντακισχιλίων μὲν οὐκ ἐλάσσοσιν, ἢν δέ τι δύνωνται, καὶ πλείοσι” .

HDT.7.2:τῶν παίδων αὐτοῦ στάσις ἐγένετο μεγάλῃ 5: παρενθήκην ποιεέσκετο τήνδε, ὡς Εὐρώπη περικαλλὴς εἴη χώρη. 13: ὥστε ἀεικέστερα ἀπορρῖψαι ἔπεα. 14: ἐν οὐδενὶ ποιησάμενος λόγῳ”.

AR. Ach. 109: “σὺ μὲν ἀλαζὼν εἶ μέγας. 137: εἰ μισθόν γε μὴ ᾿φερες πολύν”.

EUR. I. A. 313: “μακροὺς δὲ δοῦλος ὢν λέγεις λόγους”. I. T. 340-1: “ὅστις ποτὲ” | “Ἕλληνος ἐκ γῆς πόντον ἦλθεν ἄξενον. 372-3: ἐγὼ δὲ λεπτῶν ὄμμα διὰ καλυμμάτων” | “ἔχους”(“α”). Phoen. 441-2: “μυρίαν ἄγων” | “λόγχην” (56).

SOPH. El. 87-90: “ὥς μοι” | “πολλὰς μὲν θρήνων ᾠδάς”, | “πολλὰς δ᾽ ἀντήρεις ᾔσθου” | “στέρνων πληγάς” (504).

AESCHYL. Cho. 61-2: “ῥοπὴ δ᾽ ἐπισκοπεῖ δίκας” | “ταχεῖα. 89-90: πότερα λέγουσα παρὰ φίλης φίλῳ φέρειν” | “γυναικὸς ἀνδρί. 185-6: ἐξ ὀμμάτων δὲ δίψιοι πίπτουσί μοι” | “σταγόνες. 299: πολλοὶ γὰρ εἰς ἓν συμπίτνουσιν ἵμεροι”.

PIND. O. 6.1-2: “χρυσέας ὑποστάσαντες εὐτειχεῖ προθύρῳ θαλάμου” | “κίονας. 11.19-21: τὸ γὰρ” | “ἐμφυὲς οὔτ᾽ αἴθων ἀλώπηξ” | “οὔτ᾽ ἐρίβρομοι λέοντες διαλλάξαντο ϝῆθος”. P. 9.5-6: “τὰν χαιτάεις ἀνεμος φαράγων ἐκ Παλίου κόλπων ποτὲ Λατοΐδας” | “ἅρπας”(“ε”). 12.16: “εὐπαρᾴου κρᾶτα συλάσαις Μεδοίσας. 24: εὐκλεᾶ λαοσσόων μναστῆρ᾽ ἀγώνων. 26: παρὰ καλλίχορον ναίοισι πόλιν”. N. 8.2: “παρθενηΐοις παίδωντ᾽ ἐφίζοισα γλεφάροις”.

THEOGN. 43: “οὐδεμίαν πω, Κύρν᾽, ἀγαθοὶ πόλιν ὤλεσαν ἄνδρες. 64-5: χρῆμα δὲ συμμίξῃς μηδενὶ μηδ᾽ ὁτιοῦν” | “σπουδαῖον. 811: χρῆμ᾽ ἔπαθον θανάτου μὲν ἀεικέος οὔτι κάκιον”.

ARCHIL.4.1-2: “ἀλλ᾽ ἄγε, σὺν κώθωνι θοῆς διὰ σέλματα νηὸς” | “φοίτα καὶ κοίλων πώματ᾽ ἄφελκε κάδων. 9.1: κήδεα μὲν στονόεντα. 25.3: μεγάλης δ᾽ οὐκ ἐρέω τυραννίδος”.

HES. O. et D. 178: “χαλεπὰς δὲ θεοὶ δώσουσι μερίμνας”.

HOM. Od. 3.161: “ἔριν ὦρσε κακήν. 9.12-3: σοὶ δ᾽ ἐμὰ κήδεα θυμὸς ἐπετράπετο στονόεντα” | “εἴρεσθ”(“αι”). 9.116-9: “νῆσος ἔπειτ᾽ ἐλαχεῖα παρὲκ λιμένος τετάνυσται”, | “γαίης Κυκλώπων οὔτε σχεδὸν οὔτ᾽ ἄπο τηλοῦ”, | “ὑλήεσσ᾽” (rather felt predicatively than attributively) ˙ “ἒν δ᾽ αἶγες ἀπειρέσιαι γεγάασιν” | “ἄγριαι. 9.132-3: ἒν μὲν γὰρ λειμῶνες ἁλὸς πολιοῖο παρ᾽ ὄχθας” | “ὑδρηλοὶ μαλακοί”.

Il. 7.251: “διὰ μὲν ἀσπίδος ἦλθε φαεινῆς ὄβριμον ἔγχος. 264-5: ἀλλ᾽ ἀναχασσάμενος λίθον εἵλετο χειρὶ παχείῃ” | “κείμενον ἐν πεδίῳ μέλανα, τρηχύν τε μέγαν τε” (the three adjectives are predicative rather than attributive). 299: “δῶ ρα δ᾽ ἄγ᾽ ἀλλήλοισι περικλυτὰ δώομεν ἄμφω”.

507. Position of adjectives used partitively.

Adjectives used partitively regularly precede.

περὶ μέσας νύκτας”, XEN. An. 1.7.1; About midnight.

AESCHIN.2.75:διὰ μέσης Πελοποννήσου πολεμίας οὔσης ἀδεῶς διεξῄει”.

PLATO, Lach. 183B:τὴν μὲν Λακεδαίμονα . . . οὐδὲ ἄκρῳ ποδὶ ἐπιβαίνοντας”. Rpb. 621 B:μέσας νύκτας γενέσθαι” (47).

XEN. An. 1.7.1 (= 7.8.12) (see above). 2.2.8 (= 7.3.40): “ἀμφὶ μέσας νύκτας”.

THUC.2.49.8:ἐς ἄκρας χεῖρας καὶ πόδας” (503). 8.101.3:πρῴτερον μέσωννυκτῶν” .

HDT.1.24:ἐς μέσην νέα. 2.17: γὰρ δὴ Νεῖλος . . . ῥέει μέσην Αἴγυπτον σχίζων ἐς θάλασσαν. 33: μέσην τάμνων Λιβύην. 7.58: διὰ μές ης δὲ πορευόμενος πόλιος. 72: ἐς μέσην κνήμην. 8.12: μέσον θέρος”.

AR. Vesp. 218: “ἀπὸ μέσων νυκτῶν”. Thesm. 1099: “διὰ μέσου γὰρ αἰθέρος”. But fr. 2.1171:χειμῶνος μέσου”.

COM. Eubul. 3.259: “πηδῶσι δ᾽ ἰχθῦς ἐν μέσοισι τηγάνοις”.

EUR. El. 840: “ὄνυχας ἐπ᾽ ἄκρους στάς” (adjective follows). I. T. 49: “βεβλημένον πρὸς οὖδας ἐξ ἄκρων σταθμῶν. 266: ἄκροισι δακτύλοισι. 283: ὠλένας τρέμων ἄκρας” (adjective follows). 297: “μόσχους ὀρούσας εἰς μέσας” (adjective follows).

SOPH. Ai. 238:γλῶσσαν ἄκραν” (adjective follows). 285:ἄκρας νυκτός” . Ant. 415-6:ἐν αἰθέρι μέσῳ” (adjective follows). El. 748: “εἰς μέσον δρόμον. 1476: ἐν μέσοις ἀρκυστάτοις”. O. R. 808-9: “μέσον” | “κάρα. 812: μέσης ἀπήνης . . . ἐκκυλίνδεται”. Ph. 748: “πάταξον εἰς ἄκρον πόδα. 824: ἄκρον . . . ποδός”. Tr. 564: “ἡνίκ᾽ μέσῳ πόρῳ, 781-2: μέσου” | “κρατός. 803: ἐν μές σκάφει”.

AESCHYL. Ag. 1594: “χερῶν ἄκρους κτένας”. Eum. 112: “ἐκ μέσων ἀρκυστάτων”. Pers.196:ζυγὸν θραύειν μέσον” (in the middle). Sept. 389: “ἐν μέσῳ σάκει”. fr. 169:ἄκρον κάρα”.

THEOGN. 265: “μέσην περὶ παῖδα. 447: κεφαλῆς . . . ἀπ᾽ ἄκρης”.

MIMNER. 12.7: “ἄκρον ἐφ᾽ ὕδωρ”.

HOM. Il. 7.246: “ἀκρότατον κατὰ χαλκόν. 258: μέσον σάκος οὔτασε δουρί”. But 7.266-7: “τῷ βάλεν Αἴαντος δεινὸν σάκος ἑπταβόειον” | “μέσσον ἐπομφάλιον”.

508. Position of common attribute.

When the attribute belongs to two or more words, it is generally put before them all, sometimes after them all, sometimes after the first, occasionally after one of the intermediate substantives.

πολλαὶ κριθαὶ καὶ πυροί”, XEN. An. 7.1.13; Much barley and wheat (503). “χρυσὸν γὰρ καὶ ἄργυρον πλεῖστον κέκτηνται”, THUC.6.34.2.τοξότας πολλοὺς καὶ σφενδονήτας”, THUC.6.22.βόες δὲ καὶ ὄνοι πολλοὶ καὶ πρόβατα”, XEN. An. 4.7.14.

509. a. Before all:

DEM.2.2:τῶν . . . παρασκευασθέντ ων συμμάχων καὶ τόπων. 14: Μακεδονικὴ δύναμις καὶ ἀρχή. 18.18: ἀλλά τις ἦν ἄκριτος . . . ἔρις καὶ” “ταραχή. 34: πάσαις . . . αἰτίαις καὶ βλασφημίαις. 68: ἐν πᾶσι καὶ λόγοις καὶ θεωρήμασι. 112: τοσαύτης ἀδικίας καὶ μισανθρωπίας. 19.1: μηδεμίαν μήτε χάριν μήτ᾽ ἄνδρα” (503). 25.68: “τῶν ὑπαρχόντων νόμων καὶ πολιτείας” (503).

LYS.[6] 47:ἐξ ὅσων κακῶν καὶ πολέμου” (503).

PLATO, Rpb. 329C:πολλὴ εἰρήνη γίγνεται καὶ ἐλευθερία”. 459 C: “συχνῷ τῷ ψεύδει καὶ τῇ ἀπάτῃ” (503). 543 D: “καλλίω . . . πόλιν τε καὶ ἄνδρα”.

XEN. An. 6.6.38: “μίαν ἡμέραν καὶ νύκτα”. 7.1.13 (508). Cyr. 6.4.1: “πολλοῖς δὲ καὶ καλοῖς θώραξι καὶ κράνεσιν” (504).

THUC.1.102.4:οἱ αὐτοὶ ὅρκοι καὶ ξυμμαχία” (503). 2.49.8:ἐς ἄκρας χεῖρας καὶ πόδας” (503).

AR. Lys. 1134:Ἕλληνας ἄνδρας καὶ πόλεις ἀπόλλυτε” (503). Ran. 470-2: “τοία Στυγός σε μελανοκάρδιος πέτρα” | “Ἀχερόντιός τε σκόπελος” . . . | “φρουροῦσι, Κωκυτοῦ τε περίδρομοι κύνες” (503).

SOPH. O. C. 350:πολλοῖσι δ᾽ ὄμβροις ἡλίου τε καύμασιν” .

HOM. Il. 2.136: “ἡμέτεραί τ᾽ ἄλοχοι καὶ νήπια τέκνα” (503). 6.211:ταύτης τοι γενεῆς τε καὶ αἵματος” (ibid.). 9.466 (ibid.). 13.287 (ibid.).

510. b. After all:

LYS. 13.95:μηδαμῶς . . . μήτε τέχνῃ μήτε μηχανῇ μηδεμιᾷ θάνατον ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν καταψηφίσησθε” (503).

ANDOC.1.6:ἐγὼ δὲ μετὰ δέους καὶ κινδύνου καὶ διαβολῆς τῆς μεγίστης τὴν ἀπολογίαν ποιοῦμαι”.

PLATO, Legg. 838A:ὅταν ἀδελφὸς ἀδελφή τῳ γένωνται καλοί” (480).

XEN. An. 1.5.6: “ δὲ σίγλος δύναται ἑπτὰ ὀβολοὺς καὶ ἡμιωβόλιον Ἀττικούς” (503).

THUC.6.34.2:χρυσὸν γὰρ καὶ ἄργυρον πλεῖστον κέκτηνται” (508).

AESCHYL. Eum. 437-8: “λέξας δὲ χώραν καὶ γένος καὶ ξυμφορὰς” | “τὰς σάς” (503). Pers.227:παιδὶ καὶ δόμοις ἐμοῖσι τήνδ᾽ ἐκύρωσας φάτιν” (503).

THEOGN. 87: “μή μ᾽ ἔπεσιν μὲν στέργε, νόον δ᾽ ἔχε καὶ φρένας ἄλλας” (503).

511. After the first:

DEM.18.271:δεινὰ πεπόνθασι . . . καὶ πόλεις ὅλαι καὶ ἔθνη” (503).

XEN. An. 2.4.27: “ἐνῆν δὲ σῖτος πολὺς καὶ πρόβατα καὶ ἄλλα χρήματα” (503).

THUC.6.22:τοξότας πολλοὺς καὶ σφενδονήτας.6.49.4:οὔτε πλοῦν πολὺν οὔτε ὁδόν” (503).

HDT.3.82:δήμου τε ἀρίστου καὶ ὀλιγαρχίης καὶ μουνάρχου” (503). 5.31: “χρήματα δὲ ἔνι πολλὰ καὶ ἀνδράποδα”.

HOM. Od. 2.123: “βίοτόν τε τεὸν καὶ κτήματ᾽ ἔδονται” (503). 19.406: “γαμβρὸς ἐμὸς θυγάτηρ τε” (503).

512. After one of the intermediate substantives:

XEN. An. 4.7.14: “ἐντεῦθεν ἄνθρωποι μὲν πάνυ ὀλίγοι ἐλήφθησαν, βόες δὲ καὶ ὄνοι πολλοὶ καὶ πρόβατα”. Mem. 1.1.14: “τοὺς δὲ καὶ λίθους καὶ ξύλα τὰ τυχόντα καὶ θηρία σέβεσθαι”.


Peculiar forms of the adjective attribute

513. The demonstrative and other adjective pronouns present important peculiarities. Of these pronouns the most common is the article.

1 See Keck, Ueber den Dual bei den griechischen Rednern, Würzburg, 1882, p. 47, and Roeper, De dualis usu Platonico, Gedani, 1878, p. 25 sq. For a list of examples, see Ernst Hasse, Der Dualis im Attischen, Hannover und Leipzig, 1893, p. 6.

2 According to Keck, l.c., p. 39, only twice in the ORATORS: DEM.41.3 and [42]DEM., 23; according to Roeper, l.c., p. 20, only twice in PLATO : Legg. 848 A and 908 B (Tim. Locr. 96 A, 97 C, and Epin. 984 E are excluded as non Platonic); according to Zander apud Keck, l.c., the form “δύο” is found with the genitive plural 7 times in THUCYDIDES and 6 times in XENOPHON, with the dative plural 5 times in THUCYDIDES and once in XENOPHON.

3 See Ernst Hasse, Der Dualis im Attischen, Hannover und Leipzig, 1893, p. 19.

4 See Keck, p. 37 infra and p. 38 supra; also Hasse, l.c., pp. 26.36, and 37, where, however, no instance of a feminine simple adjective in “οιν” or of a feminine participle in “οιν” is cited.

5 For 11.244-5, see 503.

6 For Neuter Plural of Adjectives instead of Singular, see 37.

7 For the absence of attraction by the predicate in the above and similar examples, see 129.

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.

An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.

hide References (112 total)
  • Cross-references from this page (109):
    • Aeschines, On the Embassy, 75
    • Aeschylus, Agamemnon, 1041
    • Aeschylus, Libation Bearers, 893
    • Aeschylus, Prometheus Bound, 210
    • Aeschylus, Prometheus Bound, 329
    • Aeschylus, Prometheus Bound, 88
    • Andocides, On the Mysteries, 6
    • Aristophanes, Birds, 445
    • Aristophanes, Birds, 626
    • Demosthenes, Olynthiac 2, 15
    • Demosthenes, Olynthiac 2, 18
    • Demosthenes, Olynthiac 2, 2
    • Demosthenes, On the Peace, 23
    • Demosthenes, Olynthiac 1, 1
    • Demosthenes, On the Chersonese, 28
    • Demosthenes, On the False Embassy, 227
    • Demosthenes, On the False Embassy, 27
    • Demosthenes, On the False Embassy, 72
    • Demosthenes, On the Crown, 27
    • Demosthenes, On the Crown, 271
    • Demosthenes, On the Crown, 60
    • Demosthenes, Against Spudias, 3
    • Euripides, Bacchae, 961
    • Euripides, Orestes, 70
    • Herodotus, Histories, 1.197
    • Herodotus, Histories, 1.24
    • Herodotus, Histories, 1.80
    • Herodotus, Histories, 3.82
    • Herodotus, Histories, 5.30
    • Herodotus, Histories, 7.11
    • Herodotus, Histories, 7.13
    • Herodotus, Histories, 7.14
    • Herodotus, Histories, 7.2
    • Homer, Iliad, 6.211
    • Homer, Odyssey, 9.74
    • Isocrates, To Nicocles, 15
    • Isocrates, Areopagiticus, 46
    • Isocrates, Archidamus, 15
    • Lycurgus, Against Leocrates, 86
    • Lysias, On the Murder of Eratosthenes, 10
    • Lysias, On the Murder of Eratosthenes, 22
    • Lysias, On the Murder of Eratosthenes, 3
    • Lysias, On the Murder of Eratosthenes, 7
    • Lysias, Against Diogeiton, 6
    • Lysias, Against Andocides, 47
    • Lysias, Against Eratosthenes, 11
    • Lysias, Against Agoratus, 25
    • Lysias, Against Agoratus, 37
    • Lysias, Against Agoratus, 95
    • Lysias, On a Wound by Premeditation, 7
    • Plato, Laws, 759e
    • Plato, Laws, 838a
    • Plato, Laws, 846d
    • Plato, Laws, 848a
    • Plato, Republic, 329c
    • Plato, Republic, 331c
    • Plato, Republic, 459c
    • Plato, Republic, 599e
    • Plato, Republic, 621b
    • Plato, Phaedo, 62d
    • Plato, Cratylus, 436d
    • Plato, Sophist, 230c
    • Plato, Theaetetus, 176b
    • Plato, Phaedrus, 227a
    • Plato, Symposium, 207a
    • Plato, Lysis, 204e
    • Plato, Lysis, 205a
    • Plato, Laches, 183b
    • Plato, Gorgias, 448e
    • Plato, Gorgias, 470c
    • Plato, Gorgias, 484c
    • Plato, Ion, 534b
    • Plato, Menexenus, 247d
    • Sophocles, Ajax, 231
    • Sophocles, Ajax, 238
    • Sophocles, Ajax, 285
    • Sophocles, Antigone, 415
    • Sophocles, Antigone, 650
    • Sophocles, Antigone, 707
    • Sophocles, Oedipus at Colonus, 1112
    • Sophocles, Oedipus at Colonus, 1729
    • Sophocles, Oedipus at Colonus, 350
    • Sophocles, Oedipus at Colonus, 883
    • Sophocles, Oedipus at Colonus, 939
    • Sophocles, Oedipus at Colonus, 942
    • Thucydides, Histories, 1.102.4
    • Thucydides, Histories, 1.136.1
    • Thucydides, Histories, 1.6.5
    • Thucydides, Histories, 2.41.2
    • Thucydides, Histories, 2.49.8
    • Thucydides, Histories, 3.20.2
    • Thucydides, Histories, 3.82.4
    • Thucydides, Histories, 3.96.3
    • Thucydides, Histories, 4.16.1
    • Thucydides, Histories, 6.10.2
    • Thucydides, Histories, 6.20.2
    • Thucydides, Histories, 6.20.4
    • Thucydides, Histories, 6.22
    • Thucydides, Histories, 6.25.2
    • Thucydides, Histories, 6.34.2
    • Thucydides, Histories, 6.49.4
    • Thucydides, Histories, 6.77.1
    • Thucydides, Histories, 6.96.1
    • Thucydides, Histories, 8.101.3
    • Sophocles, Trachiniae, 491
    • Aristophanes, Clouds, 1299
    • Aristophanes, Lysistrata, 1099
    • Aristophanes, Lysistrata, 1134
    • Aristophanes, Lysistrata, 511
  • Cross-references in notes from this page (3):
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: