μανθάνω μὲν οἷα δρᾶν μέλλω κακά2 τὰ ψευδῆ μαρτυρῶν ἢ τὰ μὴ δίκαια κρίνων ἢ τὰ μὴ συμφέροντα χειροτονῶν ἢ δανειζόμενος ὑπὲρ τοῦ μὴ ἀποδώσοντος.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
πάλιν ὁ Πλάτων 1 Ἑλίκωνι τῷ Κυζικηνῷ διδοὺς πρὸς Διονύσιον ἐπιστολὴν
ἐπῄνεσεν αὐτὸν ὡς [p. 380]
ἐπιεικῆ καὶ μέτριον,
εἶτα προσέγραψε τῇ ἐπιστολῇ τελευτώσῃ ‘γράφω δέ σοι ταῦτα περὶ
ἀνθρώπου, ζῴου φύσει εὐμεταβόλου’ Ξενοκράτης δὲ καίπερ αὐστηρὸς
ὢν τὸν τρόπον ὅμως ὑπὸ δυσωπίας ἐκάμφθη,
καὶ συνέστησε Πολυσπέρχοντι δι᾽ ἐπιστολῆς ἄνθρωπον οὐ χρηστόν, ὡς τὸ
ἔργον ἔδειξε: δεξιωσαμένου δ᾽ αὐτὸν τοῦ Μακεδόνος καὶ πυθομένου μή τινος
ἔχοι χρείαν, ᾔτησε τάλαντον: ὁ δ᾽ ἐκείνῳ μὲν ἔδωκε Ξενοκράτει δ᾽
ἔγραψε, παραινῶν ἐπιμελέστερον τὸ λοιπὸν
ἐξετάζειν οὓς συνίστησιν. ὁ μὲν οὖν Ξενοκράτης ἠγνόησεν, ἡμεῖς δὲ
καὶ πάνυ πολλάκις ἐπιστάμενοι τοὺς πονηροὺς καὶ γράμματα καὶ χρήματα
προϊέμεθα,
βλάπτοντες ἑαυτούς, οὐ μεθ᾽ ἡδονῆς ὥσπερ οἱ ταῖς ἑταίραις χαριζόμενοι
καὶ τοῖς κόλαξιν, ἀλλὰ δυσχεραίνοντες καὶ
βαρυνόμενοι τὴν ἀναίδειαν ἀνατρέπουσαν ἡμῶν καὶ καταβιαζομένην τὸν
λογισμόν. εἰ γὰρ πρὸς ἄλλο τι καὶ πρὸς τοὺς δυσωποῦντας ἔξεστιν εἰπεῖν
τὸ
Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1891. 3.
The National Endosment for the Humanities provided support for entering this text.
This text was converted to electronic form by optical character recognition and has been proofread to a high level of accuracy.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.