Acts
Brooke Foss Westcott, Fenton John Anthony Hort, Ed.

7. Εἶπεν δὲ ὁ ἀρχιερεύς Εἰ ταῦτα οὕτως ἔχει; [2] ὁ δὲ ἔφη Ἄνδρες ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἀκούσατε. “Ὁ θεὸς τῆς δόξης” ὤφθη τῷ πατρὶ ἡμῶν Ἀβραὰμ ὄντι ἐν τῇ Μεσοποταμίᾳ πρὶν ἢ κατοικῆσαι αὐτὸν ἐν Χαρράν, [3] “καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καὶ τῆς συγγενείας σου, καὶ δεῦρο εἰς τὴν γῆν ἣν ἄν σοι δείξω:” [4] τότε ἐξελθὼν ἐκ γῆς Χαλδαίων κατῴκησεν ἐν Χαρράν. κἀκεῖθεν μετὰ τὸ ἀποθανεῖν τὸν πατέρα αὐτοῦ μετῴκισεν αὐτὸν εἰς τὴν γῆν ταύτην εἰς ἣν ὑμεῖς νῦν κατοικεῖτε, [5] καὶ “οὐκ ἔδωκεν” αὐτῷ κληρονομίαν ἐν αὐτῇ “οὐδὲ βῆμα ποδός,” καὶ ἐπηγγείλατο “δοῦναι αὐτῷ εἰς κατάσχεσιν αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ μετ᾽ αὐτόν,” οὐκ ὄντος αὐτῷ τέκνου. [6] ἐλάλησεν δὲ οὕτως ὁ θεὸς ὅτι “ἔσται τὸ σπέρμα αὐτοῦ πάροικον ἐν γῇ ἀλλοτρίᾳ, καὶ δουλώσουσιν αὐτὸ καὶ κακώσουσιν ἔτη τετρακόσια: [7] καὶ τὸ ἔθνος ᾧ ἂν δουλεύσουσιν κρινῶ ἐγώ,” ὁ θεὸς εἶπεν, “καὶ μετὰ ταῦτα ἐξελεύσονται καὶ λατρεύσουσίν μοι ἐν τῷ” τόπῳ “τούτῳ.” [8] καὶ ἔδωκεν αὐτῷ “διαθήκην περιτομῆς:” καὶ οὕτως ἐγέννησεν τὸν Ἰσαὰκ καὶ “περιέτεμεν αὐτὸν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ,” καὶ Ἰσαὰκ τὸν Ἰακώβ, καὶ Ἰακὼβ τοὺς δώδεκα πατριάρχας. [9] Καὶ οἱ πατριάρχαι “ζηλώσαντες τὸν Ἰωσὴφ ἀπέδοντο εἰς Αἴγυπτον:” καὶ “ἦν ὁ θεὸς μετ᾽ αὐτοῦ,” [10] καὶ ἐξείλατο αὐτὸν ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτοῦ, καὶ “ἔδωκεν αὐτῷ χάριν” καὶ σοφίαν ἐναντίον Φαραὼ βασιλέως Αἰγύπτου, “καὶ κατέστησεν αὐτὸν ἡγούμενον ἐπ᾽ Αἴγυπτον καὶ ὅλον τὸν οἶκον αὐτοῦ” [11] “ἦλθεν δὲ λιμὸς ἐφ᾽ ὅλην τὴν Αἴγυπτον” καὶ “Χαναὰν” καὶ θλίψις μεγάλη, καὶ οὐχ ηὕρισκον χορτάσματα οἱ πατέρες ἡμῶν: “ [12] ἀκούσας δὲ Ἰακὼβ ὄντα σιτία εἰς Αἴγυπτον” ἐξαπέστειλεν τοὺς πατέρας ἡμῶν πρῶτον: [13] καὶ ἐν τῷ δευτέρῳ “ἐγνωρίσθη Ἰωσὴφ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ,” καὶ φανερὸν ἐγένετο τῷ Φαραὼ τὸ γένος Ἰωσήφ. [14] ἀποστείλας δὲ Ἰωσὴφ μετεκαλέσατο Ἰακὼβ τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ πᾶσαν τὴν συγγένειαν “ἐν ψυχαῖς ἑβδομήκοντα πέντε, [15] κατέβη” δὲ Ἰακὼβ “[εἰς Αἴγυπτον]. καὶ ἐτελεύτησεν αὐτὸς καὶ” οἱ πατέρες ἡμῶν, [16] “καὶ μετετέθησαν εἰς Συχὲμ” καὶ ἐτέθησαν “ἐν τῷ μνήματι ᾧ ὠνήσατο Ἀβραὰμ” τιμῆς ἀργυρίου “παρὰ τῶν υἱῶν Ἑμμὼρ ἐν Συχέμ.” [17] Καθὼς δὲ ἤγγιζεν ὁ χρόνος τῆς ἐπαγγελίας ἧς ὡμολόγησεν ὁ θεὸς τῷ Ἀβραάμ, “ηὔξησεν” ὁ λαὸς “καὶ ἐπληθύνθη” ἐν Ἀἰγύπτῳ, [18] ἄχρι οὗ “ἀνέστη βασιλεὺς ἕτερος ἐπ᾽ Αἴγυπτον, ὃς οὐκ ᾔδει τὸν Ἰωσήφ.” [19] οὗτος “κατασοφισάμενος τὸ γένος” ἡμῶν “ἐκάκωσεν” τοὺς πατέρας τοῦ ποιεῖν τὰ βρέφη ἔκθετα αὐτῶν εἰς τὸ μὴ “ζωογονεῖσθαι.” [20] ἐν ᾧ καιρῷ ἐγεννήθη Μωυσῆς, καὶ ἦν “ἀστεῖος” τῷ θεῷ: ὃς ἀνετράφη “μῆνας τρεῖς” ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρός: [21] ἐκτεθέντος δὲ αὐτοῦ “ἀνείλατο” αὐτὸν “ἡ θυγάτηρ Φαραὼ” καὶ ἀνεθρέψατο αὐτὸν “ἑαυτῇ εἰς υἱόν.” [22] καὶ ἐπαιδεύθη Μωυσῆς πάσῃ σοφίᾳ Αἰγυπτίων, ἦν δὲ δυνατὸς ἐν λόγοις καὶ ἔργοις αὐτοῦ. [23] Ὡς δὲ ἐπληροῦτο αὐτῷ τεσσερακονταετὴς χρόνος, ἀνέβη ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ ἐπισκέψασθαι “τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ.” [24] καὶ ἰδών τινα ἀδικούμενον ἠμύνατο καὶ ἐποίησεν ἐκδίκησιν τῷ καταπονουμένῳ “πατάξας τὸν Αἰγύπτιον.” [25] ἐνόμιζεν δὲ συνιέναι τοὺς ἀδελφοὺς ὅτι ὁ θεὸς διὰ χειρὸς αὐτοῦ δίδωσιν σωτηρίαν αὐτοῖς, οἱ δὲ οὐ συνῆκαν. [26] τῇ τε ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ ὤφθη αὐτοῖς μαχομένοις καὶ συνήλλασσεν αὐτοὺς εἰς εἰρήνην εἰπών Ἄνδρες, ἀδελφοί ἐστε: ἵνα τί ἀδικεῖτε ἀλλήλους; [27] “ὁ δὲ ἀδικῶν τὸν πλησίον” ἀπώσατο αὐτὸν εἰπών “Τίς σὲ κατέστησεν ἄρχοντα καὶ δικαστὴν ἐφ᾽ ἡμῶν; [28] μὴ ἀνελεῖν με σὺ θέλεις ὃν τρόπον ἀνεῖλες ἐχθὲς τὸν Αἰγύπτιον; [29] ἔφυγεν δὲ Μωυσῆς ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ, καὶ ἐγένετο πάροικος ἐν γῇ Μαδιάμ,” οὗ ἐγέννησεν υἱοὺς δύο. [30] Καὶ πληρωθέντων ἐτῶν τεσσεράκοντα “ὤφθη αὐτῷ ἐν τῇ ἐρήμῳ τοῦ ὄρους” Σινὰ “ἄγγελος ἐν φλογὶ πυρὸς βάτου:” [31] ὁ δὲ Μωυσῆς ἰδὼν ἐθαύμασεν τὸ ὅραμα: προσερχομένου δὲ αὐτοῦ κατανοῆσαι ἐγένετο φωνὴ Κυρίου “ [32] Ἐγὼ ὁ θεὸς τῶν πατέρων σου, ὁ θεὸς Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ” “καὶ Ἰακώβ.” ἔντρομος δὲ γενόμενος Μωυσῆς οὐκ ἐτόλμα κατανοῆσαι. [33] “εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ κύριος Λῦσον τὸ ὑπόδημα τῶν ποδῶν σου, ὁ γὰρ τόπος ἐφ᾽ ᾧ ἕστηκας γῆ ἁγία ἐστίν. [34] ἰδὼν εἶδον τὴν κάκωσιν τοῦ λαοῦ μου τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ τοῦ στεναγμοῦ αὐτοῦ ἤκουσα, καὶ κατέβην ἐξελέσθαι αὐτούς: καὶ νῦν δεῦρο ἀποστείλω σε εἰς Αἴγυπτον.” [35] Τοῦτον τὸν Μωυσῆν, ὃν ἠρνήσαντο εἰπόντες “Τίς σε κατέστησεν ἄρχοντα καὶ δικαστήν;” τοῦτον ὁ θεὸς καὶ ἄρχοντα καὶ λυτρωτὴν ἀπέσταλκεν σὺν χειρὶ ἀγγέλου τοῦ ὀφθέντος αὐτῷ ἐν τῇ βάτῳ. [36] οὗτος ἐξήγαγεν αὐτοὺς ποιήσας “τέρατα καὶ σημεῖα ἐν τῇ Αἰγύπτῳ” καὶ ἐν Ἐρυθρᾷ Θαλάσσῃ καὶ “ἐν τῇ ἐρήμῳ ἔτη τεσσεράκοντα.” [37] οὗτός ἐστιν ὁ Μωυσῆς ὁ εἴπας τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ “Προφήτην ὑμῖν ἀναστήσει ὁ θεὸς ἐκ τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν [38] ὡς ἐμέ.” οὗτός ἐστιν ὁ γενόμενος ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἐν τῇ ἐρήμῳ μετὰ τοῦ ἀγγέλου τοῦ λαλοῦντος αὐτῷ ἐν τῷ ὄρει Σινὰ καὶ τῶν πατέρων ἡμῶν, ὃς ἐδέξατο λόγια ζῶντα δοῦναι ὑμῖν, [39] ᾧ οὐκ ἠθέλησαν ὑπήκοοι γενέσθαι οἱ πατέρες ἡμῶν ἀλλὰ ἀπώσαντο καὶ “ἐστράφησαν” ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν “εἰς Αἴγυπτον, [40] εἰπόντες τῷ Ἀαρών Ποίησον ἡμῖν θεοὺς οἳ προπορεύσονται ἡμῶν: ὁ γὰρ Μωυσῆς οὗτος, ὃς ἐξήγαγεν ἡμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου, οὐκ οἴδαμεν τί ἐγένετο αὐτῷ.” [41] καὶ “ἐμοσχοποίησαν” ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις καὶ “ἀνήγαγον θυσίαν” τῷ εἰδώλῳ, καὶ εὐφραίνοντο ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτῶν. [42] ἔστρεψεν δὲ ὁ θεὸς καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς λατρεύειν “τῇ στρατιᾷ τοῦ οὐρανοῦ,” καθὼς γέγραπται ἐν Βίβλῳ τῶν προφητῶν ‘ “Μὴ σφάγια καὶ θυσίας προσηνέγκατέ μοι”
     “ἔτη τεσσεράκοντα ἐν τῇ ἐρήμῳ, οἶκος Ἰσραήλ;” [43]
“καὶ ἀνελάβετε τὴν σκηνὴν τοῦ Μολόχ”
“καὶ τὸ ἄστρον τοῦ θεοῦ Ῥομφά,”
     “τοὺς τύπους οὓς ἐποιήσατε” προσκυνεῖν αὐτοῖς.
     “καὶ μετοικιῶ ὑμᾶς ἐπέκεινα” Βαβυλῶνος.
’ [44]

Ἡ σκηνὴ τοῦ μαρτυρίου ἦν τοῖς πατράσιν ἡμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ, καθὼς διετάξατο “ὁ λαλῶν τῷ Μωυσῇ ποιῆσαι” αὐτὴν “κατὰ τὸν τύπον ὃν ἑωράκει,” [45] ἣν καὶ εἰσήγαγον διαδεξάμενοι οἱ πατέρες ἡμῶν μετὰ Ἰησοῦ “ἐν” τῇ “κατασχέσει” τῶν ἐθνῶν ὧν ἐξῶσεν ὁ θεὸς ἀπὸ προσώπου τῶν πατέρων ἡμῶν ἕως τῶν ἡμερῶν Δαυείδ: [46] ὃς εὗρεν χάριν ἐνώπιον τοῦ θεοῦ καὶ ᾐτήσατο “εὑρεῖν σκήνωμα τῷ” “θεῷ Ἰακώβ. [47] Σολομῶν δὲ οἰκοδόμησεν αὐτῷ οἶκον.” [48] ἀλλ᾽ οὐχ ὁ ὕψιστος ἐν χειροποιήτοις κατοικεῖ: καθὼς ὁ προφήτης λέγει [49] “ Ὁ οὐρανός μοι θρόνος,
     καὶ ἡ γῆ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν μου:
ποῖον οἶκον οἰκοδομήσετέ μοι, λέγει Κύριος,
     ἢ τίς τόπος τῆς καταπαύσεώς μου; [50]
     οὐχὶ ἡ χείρ μου ἐποίησεν ταῦτα πάντα;
” [51] “Σκληροτράχηλοι” καὶ “ἀπερίτμητοι καρδίαις καὶ τοῖς ὠσίν,” ὑμεῖς ἀεὶ “τῷ πνεύματι τῷ ἁγίῳ ἀντιπίπτετε,” ὡς οἱ πατέρες ὑμῶν καὶ ὑμεῖς. [52] τίνα τῶν προφητῶν οὐκ ἐδίωξαν οἱ πατέρες ὑμῶν; καὶ ἀπέκτειναν τοὺς προκαταγγείλαντας περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ δικαίου οὗ νῦν ὑμεῖς προδόται καὶ φονεῖς ἐγένεσθε, [53] οἵτινες ἐλάβετε τὸν νόμον εἰς διαταγὰς ἀγγέλων, καὶ οὐκ ἐφυλάξατε. [54] Ἀκούοντες δὲ ταῦτα διεπρίοντο ταῖς καρδίαις αὐτῶν καὶ ἔβρυχον τοὺς ὀδόντας ἐπ᾽ αὐτόν. [55] ὑπάρχων δὲ πλήρης πνεύματος ἁγίου ἀτενίσας εἰς τὸν οὐρανὸν εἶδεν δόξαν θεοῦ καὶ Ἰησοῦν ἑστῶτα ἐκ δεξιῶν τοῦ θεοῦ, [56] καὶ εἶπεν Ἰδοὺ θεωρῶ τοὺς οὐρανοὺς διηνοιγμένους καὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ δεξιῶν ἑστῶτα τοῦ θεοῦ. [57] κράξαντες δὲ φωνῇ μεγάλῃ συνέσχον τὰ ὦτα αὐτῶν, καὶ ὥρμησαν ὁμοθυμαδὸν ἐπ᾽ αὐτόν, [58] καὶ ἐκβαλόντες ἔξω τῆς πόλεως ἐλιθοβόλουν. καὶ οἱ μάρτυρες ἀπέθεντο τὰ ἱμάτια αὐτῶν παρὰ τοὺς πόδας νεανίου καλουμένου Σαύλου. [59] καὶ ἐλιθοβόλουν τὸν Στέφανον ἐπικαλούμενον καὶ λέγοντα Κύριε Ἰησοῦ, δέξαι τὸ πνεῦμά μου: [60] θεὶς δὲ τὰ γόνατα ἔκραξεν φωνῇ μεγάλῃ Κύριε, μὴ στήσῃς αὐτοῖς ταύτην τὴν ἁμαρτίαν: καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐκοιμήθη.