next

Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics


1. ad Leonem X Pontificem Maximum

Quam non picta meos inflectunt stragula sensus,
Purpura nec Tyria bis madefacta manu!
Non mea quod Pariis non sit digesta columnis
Parva domus quamvis, est mihi grata minus:
5Fronde super viridi parvis innixa tigillis
Et facta agresti me iuvat arte casa.
Illius immenso splendescat regia luxu
Qui maris undisonas itque reditque vias,
Qui multo innumeros verset dum vomere campos
10Sustinet ingrati iurgia mille fori.
Bella gerant, pacemque agitent, seu foedera Reges
Componant rursus, ocia segnis agam.
Te decet ingentes rerum, Leo Maxime, curas
Excipere, atque orbi prospicere inde tuo,
15Me tantum irrigui fontes, et frondea rura
Pomosique iuvent iugera pauca soli.
Illic aeriae proiectus in ilicis umbra
Nunc faciles somnos, dum strepit aura, sequar,
Nunc et oves inter placidas oviumque magistros
20Omnivoli repetam dulcia furta Iovis:
Scilicet ut quondam coelesti in corpore pluma
Perque manus crevit plurima, perque pedes,
Utque renodanti flavos a vertice crines
Flagrarit tereti rex bonus in puero.
25Ad tua mox placidum deducam tempora carmen:
Accurrent faciles in mea vota Deae,
Accurrent faciles, vario et de flore corollas
Distinguent capiti congrua dona meo.
Ipse ego victrici redimitus tempora lauru,
30Te duce, quae redeunt aurea saecla canam:
Auxeris ut pace Italiam, violentaque bella
Sustuleris, Musas tunc meminisse decet,
Utque via immitis timeat descendere sacra
Parthus, et inviso subdere colla iugo,
35Ut trepident Tanais, ignotaque flumina Nili,
Ut paveat quisquis ultima Bactra colit.
Haec ego, quae pulsae responsent undique valles
Et dulci referat aura benigna sono.
Stabunt pastores, et me tua facta canentem
40Gaudentes variis plausibus excipient,
Atque aliquis nostrae miratus commoda vitae
Verba aliis de me talia clam referet:
"Implicitum hunc curis olim, ac male fida legentem
Aequora solicita misit ab urbe Leo,
45Et dixit: Iuga laeta petas placidosque recessus,
Nympharumque choris excipiare, puer,
Proque foro dulces, quondam mea gaudia, Musas,
I, sequere, et blandi commoda ruris ama".
Qualia tunc nostrum mulcebunt gaudia pectus,
50Deducet cum me sedula turba domum.
Hos ego gramineo excipiam teneroque sedili;
Tunc procul ite a me, seria verba, procul.
Arcebunt soles ramis frondentibus alni,
Non aestus deerit quae levet aura graves.
55Quod si forte aditum huc tulerit mea Furnia, iure
Tunc mihi terrarum despicientur opes.
Illi selecta detracta ex arbore mala
Exiguique feram munera prima soli.
Agricolae molles choreas per gramina ducent,
60Inflabunt calamos rustica turba leves.
Praemia victori ramis pendentia acernis
Stabunt arbitrio fixa, puella, tuo.
Illi quod repetat varios variosque reflexus
Suspensi speculi munera lecta dabis,
65Tum croceos non passa diu pendere cothurnos
Huic tribues agili quod pede pulset humum.
Hic in laudatos librato corpore saltus
Incultae accipiet linea texta comae,
Argentata alius carae sandalia sponsae
70Deferet, huicque haerens oscula multa dabit.
Laeta per immensos saltus, per florida rura
Ibis sylvestri, Furnia, vecta sono,
Intonsi colles referent ad sydera nomen,
Inque tuis pastor laudibus omnis erit.
75Tunc me non pigeat, vitreis ubi fontibus umbra
Procubat, et musco garrula lympha latet,
Iungere languidulos tecum, mea Furnia, somnos,
Aut in frigidulis ponere membra vadis.
Emittam tecum pecudes in pascua laeta,
80Et tecum pariter cognita ad antra vocem.
Dumque animi curas gracili solabor avena,
Et recinam pastas, garrulus, inter oves,
Tu distenta premes coelestibus ubera palmis,
Spumabunt pressis dolia ab uberibus:
85Ipse coronatis vario de flore quasilis
Sub lucem properans lactea dona feram;
His addam molles violas, montanaque fraga,
Atque inventa cavis mella sub ilicibus.
At tu, magne Pater, fumanti lecta canistro
90Ne temne, et tristi parce supercilio:
Lactea prima olim placarunt munera Divos
Lacteus ante aras obriguitque liquor.
Non costum, myramve deus, non cinama norat,
Imbuerat sacros victima nulla focos,
95Sed placatus erat, puri seu munere lactis
Seu faceret dulci rustica turba mero.
Haec ego fingebam, gravior cum nuntius aures
Verberat et tristi me iubet esse foro.

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.

An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.

load Vocabulary Tool
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: