1. AD IOANNEM MEDICEM COSMI MAGNI DUCIS HETRURIAE F.
Cosmi progenies inclyta maximi,Ioannes, decus et gloria Hetruriae,
In te quid celebret nostra potissimum
Anceps si dubitat Musa, nec invenit,
5Quem finem statuat, quave ab origine
Primum exorsa canat tot bona, quae tibi
Concordi tribuunt numine Coelites;
Quid mirum? veterum namque se imagines,
Unde ortum repetis, protinus offerunt:
10Queis se supra alios Tuscia sustulit
Ad coelum et tetigit sidera vertice.
Mox fratres animum ad se rapiunt tui:
Quorum qui poterit dicere regias
Laudes, idem etiam quot mare fluctibus
15Pertundat Zephyris littora flantibus
Atque aether rigidis quot micet ignibus
Percensere queat, dum patet undique.
Sed quorsum haec? quoniam non tua ducis haec,
Quae non prestiteris tutemet, et labor
20In queis non aliquis se tuus efferat,
Laudari meritis possit uti suis.
Ergo non ego te, flos iuvenum, canam,
Quod forma egregii corporis atque opes
Et praestans veteris nobilitas domus
25Reddant conspicuum, sed quod amabilis
Cunctis, das operam, nullus ut uspiam
Virtute anteeat, sive agiles equi
Armos collibuit frangere Thessali,
Seu torquere lacertis iaculum in feras,
30Tractare aut manibus tela decentibus,
Aut nando tumidi fluminis alveum
Tranare et rapidis vincere cursibus
Eurique et Boreae flamina praepetis.
Atque haec forte aliquem si moveant parum,
35Id certe moveat, quod potis abdere
Cum te in deliciarum illecebras fores,
Fortunae pariunt quas bona divitis,
Doctrinae in studiis pervigilaveris,
Musis et Clario gratus Apollini:
40Sese munierit nullus ut artibus,
Dignis ingenuo pectore, pluribus.
Quare si mea, nunc quae tibi mittere
Ausus sum, veluti culta probaveris
Ipse unus, videar posse, beatus ut,
45Monstrari digito praetereuntium.
