1. laudat Ferrariam ab exilio rediens, | cum diu iussu Amicae exulavisset. | De conciliatione Anthiae et de laudibus urbis Ferrariae
Tandem Flaminiae nemorosa reliquimus arva;Iam datur optatam cernere Ferrariam.
Hic mihi blanda Venus primum inspiravit amorem,
Raptaque libertas, servitiumque datum.
5Hic ego in exilium domina damnante profectus
Quas peperit poenas improba lingua lui.
Omnia nunc tandem in melius praesentia divum
Rettulit et facta proelia pace fugat.
Spargite odoratos instructa per atria flores ;
10Debita antiquo sacra parate lari.
Quisquis adest votis faveat, vicinia rixas
Ponat et exultent compita laetitia.
Ite, triumphales ad limina figite lauros
Ipse Dionea redimitus tempora myrto
Imponam tepidis grana sabea focis.
15Ferte pedem placata Venus mitisque Cupido,
Nec vos fortunae spernite dona meae.
Vobis magna satis superi sunt munera parva
Si modo mens nigra candida labe parat.
Vos patriae Turres, patrii salvete Penates,
20Urbs faustis salve condita sideribus.
Tu superum templis, domibusque ornata superbis,
Finitimis effers invidiosa caput.
Dives agri aque auri Leonello principe flores,
Et populi turbam vix capis ipsa tui.
25Iam tibi pierios Phoebus largitur honores;
Vivida nec desunt artibus ingenia.
Te foecunda Ceres immensis frugibus implet,
Nec tibi Lenaeus dulcia musta negat.
Laeta saginati depascunt prata iuvenci;
30Lanigerae carpunt fertile gramen oves.
Te pater Heridanus sinuoso flumine cingit,
Et vetat hostileis pertimuisse minas.
Martia securi contemnunt classica cives,
Nullaque sunt nisi quae proelia fecit Amor.
35O felix nimium tellus nimiumque beata,
Tu modo coelicolas religiosa cole.
Hic tibi perpetuum ver floreat, ipsaque nullo
Exercente sinum gargara vincat humus.
Non lupus insidias stabulis meditetur apertis,
40Et cum rore cadant nectar et ambrosia.
Tum gens secura exactis feliciter annis,
Elysias sedeis et loca sancta petat.
