1. AD REGES ET PRINCIPES CHRISTIANOS
O male consultae gentes cognomine tantumChristigenae, scelerum altrices fraudumque magistrae.
Oblitae commune bonum, fremit undique Mavors,
Et coniurati reges Orientis et Austri
5Ac Boreae contra vestrum regemque Deumque,
Et vos arma magis tentare domestica vultis,
Baccharique intra vestros sine fine penates.
O Christi convulsa domus, iam plurima in isto
Secula agis barathro, talique absorpta cloaca
10Fronte tenus, traxisti istis in sordibus annos,
Quod meminisse pudor, fato vicina senecta est
In foribus, quando, sancte nisi vivitur aetas
Ultima, quando iter in melius vestigia vertes?
Iam tibi radicem subito incisura securis
15Imminet, et quasi sis nunquam peritura volutas
In sceleris te sorde tui, securo pericli.
Prima aetas aliis solet immaturior esse
Circumspecta graves sequitur prudentia canos.
At te cui sapiens fuit et cordata iuventus,
20Nunc tenet improbitas alieno immanior aevo.
Ergo tibi est potior privata iniuria quam res
Publica? Romana qui nescivere Tonantem,
Fabricii, Curiique sens, Fabii atque Catones,
Sanctius antiquis vitam instituere diebus.
25Plus nimirum illis animi scintillare reluxit,
Quam tibi ab aeterno radians Hyperione fulgor.
Peege, subi tenebras semper magis, irreverenti
Infrunito animo semper magis indue noctem
Tartaream. Tibi sit privata iniuria maior
30Quam Deus, et pietas, et defendenda cruore
Relligio. Demens privata iniuria, si qua est
Dissimulanda magis fuerat, Christique fugandum
Dedecus, et fidei arcendum commune periclum.
Quique sacras habuit sedes Deus. Antiochenam,
35Cui primum insedit, fuerat qui navita pastor.
Thraiciam, et Solymam, Nili super ostia quantam
Ad Tyberim, patris Iani sub vertice quintam.
Quattuor oppressae dudum cecidere tumultu
Barbarico. Tyberina manet, sed tabida multis
40Ulceribus, sanie ex imis fusa usque medullis.
Imperium triplex habuit, trans Bosphoron unum,
Versus Hyperboreum frigus, contra Arctophilacem.
Per Thraces aliud, per Cycladas et per Achaeos,
Ac Romae, unde aliis genus est. Duo prima ruinam
45Passa iacent. Quod adhuc superest sine viribus aegrum
Vix gressum proferre potest vix sustinet artus.
Lora tamen nunc Caesar habet dignissimus orbis
Imperio, ut fama est, et priscano ingentibus implet
Maiestatem animis. Incuria temporis acti
50Quae decoxit, opes hausit quae funditus obstat
Ne decus antiquum Romanaque regna resonet.
Si tamen ex alto Deus, ut speramus Olympo
Aspirari, uti Vates cecinere, futurum est
Ut maturet opus quod nomina Caesaris aequet,
55Quod faciat tinnire aures orientis, et Austri,
Ac Boreae, quod Maeotis tremat atque Propontis.
Divi omnes Divaeque Deum pulsate praecando
Adsit, et auxilium tam grandibus influat ausis
Ac nostris faciat regnis mentem omnibus unam.
60O immemores coeli Reges, populique patresque
Quis sua commisit coelestis ovilia pastor.
Sic sinit is Christo illudi? Toleratis equorum
In stabulum delubra dari? Violata potestis
Templa pati servire Syro? Servire Sabaeo?
65Cappadoci? Armenio? Cilici? Phrygioque colono?
Regna tot excidium passa, et tot coesa virorum
Millia, tot canibus proiecta cadavera fertis
Segni animo imbelles, et multa relinquitis? O me
O me infoelicem, cui cernere fata dederunt
70Hoc scelus usque adeo indignum, quod nulla piabunt
Tempora, quod nulli poterunt extinguere luctus,
Flent thalami de honestati, flet nubilis aetas
Incestata palam fleta dedecorata per aras
Virginitas sacrata Deo, flent damna pudoris
75At viduae. Natura piares muliebria pastor
Conqueritur, nihil illae sum scelerata relinquit
Barbaries, et nemo istos ulciscitur ausus?
Quid pater omnipotens istis mihi contigit annis
Prodire in lucem, et tam horrendos cernere casus?
80Sub Decio caedi melius fuit, atque cruorem
Fundere, quam scelerum scoria sordescere tanta,
Quam vereor ne vera canant, qui sydera et ignes
Aethereos memorant hac tempestate minaci
Finibus excidium nostris, fremitumque per omnem
85Europam, et multo stagnantia sanguine bella.
Si scelus haec nostrum non poscerit, irrita Vatum
Auguria, et vanas ausim promittere sortes.
Improbitas morum et peccandi extrema libido
Me officiunt maiore metu quam Iuppiter et Mars
90Saturnusque gravem meditans mortalibus iram.
Grande nefas, quo templa etiam atque altaria sordent,
Supplicium triste, insolitum, importabile nobis
Parturit, inferni feriunt nova foedera manes.
Sydera coniurant, totusque armatur Olympus.
95Est tamen ad veniam semper via. Numina mutant
In pacem (quoties culpae nos penitet) iram.
Influxus tunc astra malos, tunc tartara frenant
Quanquam invita, odium grave, caeruleumque venenum
Flectite Mortales retro vestigia, dum lis
100Pendet, et excussit nondum sententia fulmen.
Neve erumpentem coelo expectat procellam.
O Christi regale genus cui debita regna
Aequoris et terrae, vident ut sine vindice causa
In defensa Dei dudum tua postulat arma?
