[2]
nam me cum amicitiae vetustas, cum dignitas
hominis, cum ratio humanitatis, cum meae vitae perpetua
consuetudo ad C. Rabirium defendendum est adhortata,
tum vero, ut id studiosissime facerem, salus rei publicae,
consulare officium, consulatus denique ipse mihi una a
vobis cum salute rei publicae commendatus coegit. non
enim C. Rabirium culpa delicti, non invidia vitae, Quirites,
non denique veteres iustae gravesque inimicitiae civium in
discrimen capitis vocaverunt, sed ut illud summum auxilium
maiestatis atque imperi quod nobis a maioribus est
traditum de re publica tolleretur, ut nihil posthac auctoritas
senatus, nihil consulare imperium, nihil consensio bonorum
contra pestem ac perniciem civitatis valeret, idcirco in his
rebus evertendis unius hominis senectus, infirmitas solitudoque
temptata est.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.