II. intr., rise, [“τὸν ἤλιον] ἐπανατεῖλαι” Hdt.2.142; “ἡλίου ἐπανατείλαντος” Id.3.84; “ὡς ἐπανέτελλε ὁ ἥλιος” Id.7.54; “ἐπαντέλλων ἀστράσιν ἠέλιος” AP12.178 (Strat.); ἐπανατεταλκέτω τὸ H Arist.Mete.376b29; of a star, Sammelb.2134.7; rise again, Gem.6.10; εὐνῆς ἐπαντείλασαν Having risen from bed, A.Ag.27; “ἐκ τοῦ χάρακος” Plu.Aem.18; show oneself, appear, “λευκὰς δὲ κόρσας τῇδ᾽ ἐπαντέλλειν νόσῳ” A.Ch.282; “φόνος -τέλλει” E.HF1053 (anap.); ὁ ἐπαντέλλων χρόνος the time coming to light, the future, Pi.O.8.28.
ἐπανα-τέλλω , poet. ἐπαντέλλω ,