I.to bend or incline forwards, to bend, incline (not in Cic.).
I. Lit.: “tum mare in haec magnus proclinet litora Nereus,” Ov. Am. 2, 11, 39; Vitr. 2, 8, 20: “curvatura montis proclinata ad mare,” id. 2, 10, 1: “proclinatum latus,” id. 5, 12, 3.—
II. Trop., in part. pass., inclining or verging to a consummation, tottering to its fall: “adjuvat rem proclinatam Convictolitanis,” Caes. B. G. 7, 42, 2: proclinatā jam re, id. ap. Cic. Att. 10, 8, B, § 1.