I. Any thing written underneath, a subscription (class.).
A. In gen.: “Serapionis subscriptio,” Cic. Att. 6, 1, 17.—
B. In partic.
1. Jurid. t. t., a subscription to an accusation: “si cui crimen obiciatur, praecedere debet in crimen subscriptio, quae res ad id inventa est, ne facile quis prosiliat ad accusationem, cum sciat inultam sibi non futuram,” Dig. 48, 2, 7: “componere,” Sen. Ben. 3, 26, 2: “consecratur subscriptio,” id. Cons. ad Marc. 22, 5: “edere,” id. Lud. Mort. Claud. 14, 1; id. Apoc. 14, 1; Gell. 2, 4, 1: “tanti sceleris,” Quint. Decl. 15, 6.—Also of a joint subscription, by one who seconds the accusation (cf. subscribo, I. B. 1.): “subscriptionem sibi postularunt,” Cic. Div. in Caecil. 15, 49.—
2. Publicists' t. t., of the censor, a noting down, note of the offence censured: “subscriptio censoria,” Cic. Clu. 44, 123: “censoriae,” id. ib. 44, 123; cf. id. ib. 42, 118.—
3. A signature of a document (consisting of the subscription of one's name or the appending of a formula of greeting; “v. subscribo, I. B. 3.): si testator specialiter subscriptione suā declaraverit, dictasse, etc.,” Dig. 48, 10, 15: “quodcumque imperator per epistolam et subscriptionem statuit, legem esse constat,” ib. 1, 4, 1: “cum Rhodiorum magistratus, quod litteras publicas sine subscriptione ad se dederant, evocasset, etc.,” Suet. Tib. 32 Wolf (cf. Dio, 57, 11).—
4. Hence, a warrant of the emperor (late Lat.), Amm. 15, 7, 9.—*
II. A list, register: “jugerum subscriptio ac professio,” Cic. Verr 2, 3, 47, § 113.